ข้ามไปที่เนื้อหาหลัก
ตอนที่ 466 กองทัพคริสตัลเลียนเเบบ
"กัปตันให้ผมไปคุ้มกันคุณ" หัวหน้าทหารรักษายาน หลี่ลู่ยืนขึ้นและพูด
ทหารที่ทำหน้าที่ดูแลรักษายานเป็นกลุ่มเดียวบนยานตอนนี้ที่มีความสามารถในการต่อสู้
"กัปตัน งั้นให้ผมเป็นคนนำทีมเอง" จ้าวผิงผู้เป็นเลิศเพียงคนเดียวบนยานพูด
"คุณจ้าว คุณควรจะอยู่บนยาน นี่คือฐานบัญชาการของพวกเรา ถ้ามีอะไรเกิดขึ้นกับยาน แม้ว่าเราจะพาทุกคนกลับมาได้มันก็ไร้ความหมาย ฉันจะไปดูให้แน่ใจว่าเกิดอะไรขึ้นแล้วรีบกลับมา"
จีเหยียนหรันมองไปที่พวกทหารรักษายาน เธอคิดอยู่ชั่วครู่และพูด
"คุณหลี่ คุณเลือกทหารที่เก่งด้านวอเฟรมมากับฉัน ส่วนคนที่เหลือให้รออยู่ที่ยาน"
"ครับกัปตัน" หลี่ลู่เลือกทหารออกมา 4 คน และบอกให้พวกเขาไปรายงานตัวกับจีเหยียนหรัน
จีเหยียนหรันบอกให้ทุกคนไปเตรียมวอเฟรมของตัวเอง และเธอก็หันไปมองหานเซิ่น เธอลังเลก่อนจะพูด "นายก็ไปกับฉันด้วย"
"ครับกัปตัน" หานเซิ่นตอบ และเดินไปเอาวอเฟรมของตัวเองมา
พวกเขาทั้ง 7 คนรีบออกจากยาน และใช้รถบรรทุกเพื่อเดินทางไปสถานที่ขุดเจาะ เมื่อพวกเขาไปถึง พวกเขาก็ไม่เจอร่องรอยของการต่อสู้ มีเพียงแค่อุปกรณ์ขุดเจาะที่ได้รับความเสียหาย
ทุกคนโล่งอก อย่างน้อยเมื่อไม่มีรอยเลือด ทุกคนก็น่าจะปลอดภัย
รถบรรทุกไม่สามารถไปลึกกว่านี้ได้แล้ว จีเหยียนหรันให้ทหาร 2 คนรออยู่ที่รถบรรทุก ขณะที่เธอพาหลี่ลู่ หานเซิ่นและทหารอีก 2 คนขับวอเฟรมลงมาจากรถบรรทุก และตรงเข้าไปในโบราณสถาน
แม้ทุกคนจะระมัดระวังตัวกันมาก เพราะเกรงว่าจะมีอันตราย แต่ก็ไม่มีอะไรเกิดขึ้นเลย พวกเขาไปถึงทางเข้าที่พวกผู้เชี่ยวชาญค้นพบ โดยไม่มีปัญหาอะไร
มีประตูที่ทำจากคริสตัลสีดำ สูงกว่า 100 ฟุต ประดับตกแต่งด้วยลวดลายที่ซับซ้อนจำนวนมาก ทำให้มันดูค่อนข้างลึกลับ
ถึงประตูคริสตัลสีดำจะถูกเปิดไว้อยู่แล้ว แต่ก็มีแค่วอเฟรมที่สามารถผ่านเข้าไปได้อย่างง่ายๆ ส่วนเครื่องจักรที่ใหญ่กว่านี้จะเข้าไปไม่ได้
"กัปตัน พวกเราจะเข้าไปดูข้างในไหม?" หลี่ลู่ถามจีเหยียนหรัน
จีเหยียนหรันไม่ตอบ เธอดูประหลาดใจมากเมื่อเห็นประตูสีดำ เธอรีบพูดกับหานเซิ่นโดยใช้ห้องพูดคุยส่วนตัวในวอเฟรม "เซิ่น ฉันจะพาคนลงไปดูว่าเกิดอะไรขึ้น นายรออยู่ที่นี่"
"ทำไม?" หานเซิ่นรู้ว่าจีเหยียนหรันต้องสังเกตเห็นอะไรแน่ ไม่งั้นเธอคงไม่พูดแบบนี้
"นี่คือโบราณสถานของพวกคริสตัลไลเซอร์ราชวงศ์ และระบบป้องกันยังทำงานอยู่ การลงไปข้างล่างมันอันตรายมาก เนื่องจากนายยังไม่รู้เกี่ยวกับคริสตัลไลเซอร์ นายอาจจะไปถูกกับดักหรือโดนอะไรเข้า เพราะฉะนั้นนายรออยู่ที่นี่น่าจะดีกว่า" จีเหยียนหรันพูด
"ฉันจะตามเธอไปด้วย" หานเซิ่นพูด
"นี่คือคำสั่ง" จีเหยียนหรันพูดอย่างจริงจัง
"คำสั่งของเธอไม่มีผลกับฉัน" หานเซิ่นพูด
จีเหยียนหรันพยายามจะพูดอะไรบางอย่าง แต่อยู่ๆเธอก็ได้ยินเสียงกรีดร้องดังมาจากรถบรรทุก พวกเขารีบหันไปทางรถบรรทุก และเห็นทหาร 2 คนที่ประจำการอยู่หายไปแล้ว พวกเขารีบขับวอเฟรมตรงไปที่รถบรรทุกทันที
"เกิดอะไรขึ้น? เกิดอะไรขึ้น? ตอบหน่อย.. ตอบด้วยว่าเกิดอะไรขึ้น.."
หลี่ลู่พยายามถามว่าเกิดอะไรขึ้นผ่านทางคอมของเขา แต่ก็ไม่ได้ยินเสียงตอบกลับอะไรเลย มีแค่เสียงซ่าๆเหมือนสัญญาณถูกรบกวน
หานเซิ่นรีบเช็คคอมของตัวเอง และพบว่าวอเฟรมของเขาสูญเสียการติดต่อกับยานแดฟเน่แล้ว ตอนนี้ระบบสื่อสารกลายเป็นอัมพาต
จีเหยียนหรันรีบพูดกับคนที่เหลือ "อยู่ในความสงบ พวกเราจะไปดูว่าเกิดอะไรขึ้น"
พวกเขารีบขับวอเฟรมตรงไปที่ทหาร 2 คน ก่อนที่จีเหยียนหรันจะถามพวกเขาว่าเกิดอะไรขึ้น เธอก็พอจะเข้าใจสถานการณ์แล้ว
ข้างหลังของทหาร 2 คนนั้น มีคริสตัลเลียนแบบจำนวนมากกำลังลอยอยู่ในอากาศ ขณะส่องแสงสีแดงออกมา แค่มองดูก็ยากที่จะบอกได้ว่าพวกมันมีจำนวนเท่าไหร่ แต่อย่างน้อยๆก็น่าจะมีหลักพัน
"คริสตัลเลียนแบบ... ทำไมถึงได้มีมากขนาดนี้.." ทุกคนช็อค
ไม่ต้องสงสัยเลยว่าทำไมทหารทั้ง 2 คนถึงไม่ขยับตัวหรือตอบกลับเลย ไม่ว่าใครก็ตามที่เห็นคริสตัลเลียนแบบมากมายขนาดนี้ พวกเขาก็ต้องช็อคจนทำอะไรไม่ถูกเหมือนกัน
ก่อนหน้านี้หานเซิ่นพึ่งจะได้เห็นพลังของคริสตัลเลียนแบบ ขอแค่มันสแกนอะไรสักอย่าง มันก็จะสามารถเลียนแบบสิ่งนั้นขึ้นมาได้
ถ้าคริสตัลเลียนแบบนับร้อยนับพันสแกนวอเฟรมของพวกเขาละก็ พวกเขาก็จะถูกฆ่าด้วยวอเฟรมจำนวนมากทันที
ยิ่งกว่านั้นยังมีคริสตัลเลียนแบบตรงมาทางนี้เพิ่มขึ้นเรื่อยๆ ตอนนี้แทบจะบอกไม่ได้แล้วว่าพวกมันมีจำนวนเท่าไหร่
คริสตัลเลียนแบบที่ใกล้ที่สุดเริ่มสแกนวอเฟรมของทหารทั้ง 2 หลังจากแสงสีแดงๆสาดส่องลงมาที่วอเฟรมของพวกเขา คริสตัลก็เปลี่ยนสภาพมาเป็นวอเฟรมแบบเดียวกับพวกเขาทันที หลังจากพวกมันลงมาถึงพื้นพวกมันก็เริ่มไล่ล่าทหารทั้ง 2 ทันที ตอนนี้คริสตัลอื่นๆก็เริ่มสแกนวอเฟรมของพวกเขา และเข้ามาร่วมไล่ล่าพวกเขาด้วย
หลี่ลู่รีบชักปืนเลเซอร์ของเขาออกมาอย่างตื่นตระหนก จากนั้นเขาก็ใช้ปืนเลเซอร์ยิงสลัดพวกคริสตัลที่กลายเป็นวอเฟรม
"ไม่!" มันสายเกินไปที่จีเหยียนหรันจะหยุดเขา
การยิงของหลี่ลู่ ทำให้เกิดหลุมขนาดใหญ่บนคริสตัลที่กลายเป็นวอเฟรม แต่ทว่าพวกคริสตัลสีแดงที่กลายเป็นวอเฟรมทั้งหมดก็ชักปืนเลเซอร์ออกมา และยิงมาที่เขาทันที
ตูม ตูม!
วอเฟรมของทหารทั้ง 2 อยู่ใกล้คริสตัลพวกนั้นมาก ทำให้มันระเบิดทันที มันกลายเป็นเศษเหล็กที่ถูกเผาไหม้ ขณะที่พวกคริสตัลสีแดงยังคงยิงปืนเลเซอร์มาทางพวกเขา
"ถอยเข้าไปในโบราณสถานก่อน" หานเซิ่นบังคับวอเฟรมของตัวเองตรงไปที่ประตูสีดำทันที
"ถอยเร็วเข้า!" จีเหยียนหรันสั่งการ และตามหานเซิ่นไปติดๆ
ถึงหลี่ลู่จะเลือดขึ้นหน้าแล้ว แต่เขาก็ยังกัดฟัน และสั่งให้ทหารอีก 2 คนที่เหลือถอยเข้าไปในโบราณสถานก่อน ขณะที่คุ้มกันจีเหยียนหรันไปด้วย
ตูม!
ขณะที่จีเหยียนหรันและหานเซิ่นพึ่งจะเข้าไปในประตูสีดำ พวกเขาก็ได้ยินเสียงวอเฟรมของหลี่ลู่ระเบิดไปเรียบร้อยแล้ว