ข้ามไปที่เนื้อหาหลัก
ตอนที่ 465 คริสตัลเลียนแบบ
หานเซิ่นไม่ว่ารู้เกิดอะไรขึ้นกับจี้แมว 9 ชีวิต อยู่ๆทำไมมันถึงเป็นแบบนี้ อย่างไรก็ตามไม่ต้องสงสัยเลยว่ามันจะต้องเกี่ยวข้องกับโบราณสถานคริสตัลไลเซอร์แน่นอน แต่กระนั้นหานเซิ่นก็ยังไม่รู้ว่าแมว 9 ชีวิตเกี่ยวข้องกับโบราณสถานคริสตัลไลเซอร์ยังไง
ยานแดฟเน่ลงจอดบนโบราณสถานคริสตัลไลเซอร์ และทำการสแกนดาวดวงนี้ เหมือนว่ามีเพียงแค่พื้นผิวของมันเท่านั้นที่เครื่องมือของมนุษย์สามารถสแกนได้ ขณะที่สิ่งก่อสร้างหรือวิทยาการที่อยู่ใต้ดินนั้น มนุษย์ไม่สามารถรู้ได้ การวิเคราะห์น้ำและอากาศแสดงให้เห็นว่าดาวดวงนี้ปรกติดี สามารถใช้เป็นถิ่นที่อยู่ของมนุษย์ได้ เช่นเดียวกับโบราณสถานอื่นๆของคริสตัลไลเซอร์ ซึ่งก็มักจะเป็นดาวที่เหมาะกับการดำรงชีวิต
หลังจากเตรียมตัวอยู่นานทีมผู้เชี่ยวชาญ หน่วยวอเฟรม หน่วยวัตถุระเบิดและหน่วยนาวิกโยธินก็ออกจากยาน พร้อมกับอุปกรณ์ของพวกเขา เพื่อไปสำรวจตามที่ได้รับมอบหมาย
เมื่องานเริ่ม ทุกคนบนยานก็ถูกสั่งห้ามไม่ให้เข้าไปในก็อตแซงชัวรี่ชั่วคราว เนื่องจากทหารในห้องครัวไม่ได้ถูกสั่งให้ไปสำรวจด้วย พวกเขาจึงไม่มีอะไรทำ ทำให้หานเซิ่นรู้สึกเบื่อมาก
เนื่องจากคนส่วนมากบนยานออกไปสำรวจดาวกับหมดแล้ว ทำให้เขากับจีเหยียนหรันมีโอกาสแอบมาเจอกันบ่อยมากขึ้น
เฉินโซ่วซานลงไปสำรวจภาคพื้นดินพร้อมกับพวกผู้เชี่ยวชาญ ขณะที่จีเหยียนหรันทำหน้าที่ดูแลยานแดฟเน่ เธอแทบไม่มีอะไรทำ นอกจากรับรายงานจากเฉินโซ่วซานและผู้เชี่ยวชาญ
"ช่างเป็นดาวเคราะห์ที่ใหญ่จริงๆ! พวกเรามีคนแค่นี้ พวกเราต้องใช้เวลานานขนาดไหนกว่าจะสำรวจโบราณสถานได้ครบ? ฉันคิดว่าใช้เวลาสัก 100 ปีก็คงไม่เสร็จ" หานเซิ่นรู้สึกเซ็งมาก เมื่อเขาได้ดูข้อมูลของดาวดวงนี้จากห้องทำงานของจีเหยียนหรัน
ถ้าเป็นแบบนั่น เขาอาจจะต้องอยู่ที่นี่ไปอีกนานเลย
จีเหยียนหรันยิ้มและพูด "พวกเราจะโง่ถึงขนาดสำรวจไปทุกที่เลยหรอ? ถ้าเป็นแบบนั้นด้วยคนแค่นี้ เราก็ต้องใช้เวลา 500-1000 ปีกว่าจะทำงานเสร็จ 1%"
จีเหยียนหรันพูดต่อ "พวกคริสตัลไลเซอร์มีหลายระดับก็จริง แต่สิ่งก่อสร้างหรือสถาปัตยกรรมของพวกเขาสร้างจากกฎเดียวกัน ขอแค่เราพบทางเข้าแค่ทางเขาเดียว พวกเขาจะสามารถไปถึงสมบัติของพวกเขาได้ สิ่งที่พวกเราต้องหาก็คือคริสตัลของพวกเขา"
"ฟังดูเหมือนจะง่ายนะ" หานเซิ่นพูด
"มันก็ไม่ได้ง่าย เพราะอุปกรณ์ของพวกเราไม่สามารถสแกนข้างในโบราณสถานได้ พวกเราจึงต้องพึ่งพาผู้เชี่ยวชาญเพื่อตรวจดูโบราณสถานแต่ละที่ และให้พวกเขาหาทางเข้า"
"ระเบิดมันไปเลยไม่ง่ายกว่าหรอ?" หานเซิ่นถาม
"คริสตัลที่เป็นวัสดุในการสร้างโบราณสถานเป็นคริสตัลชนิดพิเศษ มันไม่ใช่แค่แข็งอย่างเดียว แต่มันจะขยายตัวเมื่อโดนระเบิด ซึ่งมันจะทำให้การสำรวจยิ่งยากขึ้นไปอีก"
จีเหยียนหรันยกแก้วน้ำขึ้นมาดื่มและพูดต่อ "แต่ยังไงก็ไม่น่าจะมีปัญหา เพราะมีผู้เชี่ยวชาญอยู่ที่นี่ตั้งหลายคน ปรกติพวกเขามักจะใช้เวลาไม่นานในการหาทางเข้า แต่กระนั้นถ้าระบบป้องกันของโบราณสถานยังทำงานได้อยู่ การเข้าไปก็จะเป็นเรื่องที่ยุ่งยาก"
ขณะที่หานเซิ่นกำลังจะถามว่าการเข้าไปในโบราณสถานยากตรงไหน อยู่ๆเขาก็ได้ยินเสียงระเบิด เมื่อเขามองดูภาพที่ถ่ายทอดมาในห้องกัปตัน เขาก็เห็นคริสตัลสีแดงขนาดเท่ากำปั้นกำลังลอยอยู่ข้างๆกำแพง พร้อมกับส่องแสงสีแดงชวนแสบตาออกมา
คริสตัลสีแดงขยายขนาดอย่างรวดเร็ว และเปลี่ยนแปลงรูปร่างของมันให้เป็นเหมือนกับเครื่องขุดเจาะที่พวกผู้เชี่ยวชาญกำลังใช้อยู่ หลังจากนั้นมันก็พุ่งเข้าชนเครื่องขุดเจาะเดิมที่กำลังทำงานอยู่
ปัง ปัง!
คริสตัลสีแดงชนแค่ 2 ครั้งก็สามารถทำลายเครื่องเจาะที่มันเลียนแบบได้ จากนั้นคริสตัลก็มุ่งหน้าตรงไปที่ทีมขุดเจาะ
ทหารหน่วยวอเฟรมรีบใช้วอเฟรมของพวกเขาพุ่งเข้าไปปะทะกับคริสตัลสีแดงทันที เนื่องจากพวกเขาไม่ต้องการทำให้โบราณสถานได้รับความเสียหาย พวกเขาจึงไม่ได้ใช้อาวุธหนัก พวกเขาใช้แค่ดาบและปืนเลเซอร์เท่านั้น
โชคดีที่คริสตัลสีแดงมันเลียนแบบแค่เครื่องขุดเท่านั้น ทำให้ไม่นานมันก็แหลกเป็นชิ้นๆ และเปลี่ยนสภาพเป็นของเหลวสีแดงแล้วก็ระเหยไปในอากาศ
"เหมือนว่าดวงของพวกเขาจะซะหมดแล้ว ระบบป้องกันของโบราณสถานแห่งนี้ยังทำงานได้อยู่ ฉันกลัวว่างานนี้คงจะไม่เสร็จง่ายๆแน่" จีเหยียนหรันยิ้มอย่างขมขื่น
"นั่นมันคืออะไร" หานเซิ่นช็อค
"มันคือระบบป้องกันของคริสตัลไลเซอร์ สหพันธ์เรียกมันว่า คริสตัลเลียนแบบ มันสามารถลอกเลียนแบบเครื่องจักรหรือมอนสเตอร์ที่สแกนได้ แต่ยังไงพื้นผิวหรือระดับความแข็งของมันก็ยังคงเป็นของคริสตัลสีแดง ดังนั้นมันก็ไม่ใช่เป็นการเลียนแบบที่สมบูรณ์อะไรนัก" จีเหยียนหรันอธิบาย
"เป็นอารยธรรมที่มหัศจรรย์จริงๆ" หานเซิ่นพูด
"มหัศจรรย์และก็อันตรายมากด้วย ยังมีเทคโนโลยีของพวกคริสตัลไลเซอร์ที่ยังไม่ถูกค้นพบอีกมาก…"
"พวกเราเจอมันแล้ว พวกเราเจอทางเข้าแล้ว.." เสียงของคนบางคนดังมาจากภาพการสำรวจที่หานเซิ่นกับจีเหยียนหรันกำลังดูอยู่
หานเซิ่นและจีเหยียนหรันรีบมองไปที่ภาพโฮโลแกรม และเห็นเฉินโซ่วซานและผู้เชี่ยวชาญหลายคนกำลังยืนอยู่หน้าสถาปัตยกรรมที่พวกเขาขุดพบ พวกเขามองดูข้างในด้วยความประหลาดใจ
"เหมือนว่าทุกอย่างจะเป็นไปได้ด้วยดี ฉันหวังว่าเราจะสามารถหาตำแหน่งของสมบัติได้เร็วๆนี้" จีเหยียนหรันโล่งอก
แต่ทว่าหลังจากนั้นไม่นาน ภาพก็ตัดไป จีเหยียนหรันพยายามติดต่อเฉินโซ่วซานและคนอื่นๆ แต่ก็ไม่มีใครตอบกลับเลย
"เกิดอะไรขึ้น?" จีเหยียนหรันหน้าซีด เธอรีบเรียกเจ้าหน้าที่ทุกคนบนยานมารวมตัวกันทันที
ทีมสื่อสารพยายามติดต่อทีมที่ออกไปสำรวจ แต่ทว่าพวกเขาก็ไม่สามารถติดต่อทีมที่ออกไปสำรวจได้เลย ราวกับว่าพวกเขาหายสาบสูญไป
เนื่องจากบนยานแดฟเน่ตอนนี้มีคนอยู่ไม่มาก ดังนั้นแม้แต่ทหารในครัวก็ถูกเรียกตัวมาด้วย รวมถึงทีมแพทย์และทีมซ่อมบำรุง หลังจากเรียกมาทั้งหมดแล้ว พวกเขาก็ยังมีคนไม่ถึง 40 คน
ตอนนี้พวกเขาไม่สามารถติดต่อคนที่ไปสำรวจได้ ปรกติพวกเขาสามารถเห็นตำแหน่งของคนที่ลงไปสำรวจได้จากอุปกรณ์ที่พวกเขานำไป แต่ตอนนี้ทุกคนหายไปหมดแล้ว
"กัปตัน พวกควรจะขอกำลังเสริมไหม?" เจ้าหน้าที่บนยานลังเลและถาม
"พวกเราต้องรู้ให้ได้ก่อนว่ามันเกิดอะไรขึ้น" จีเหยียนหรันพูด
มีผู้เชี่ยวชาญอาวุโสและนักวิชาการที่มีชื่อเสียงด้านคริสตัลไลเซอร์หลายคนลงไปสำรวจ ถ้าพวกเขาหายไปโดยไม่มีเหตุผล จีเหยียนหรันจะต้องรับผิดชอบทั้งหมด ถ้าเธอกลับไปโดยไม่รู้เหตุผลว่าเกิดอะไรขึ้น เธออาจจะถูกส่งไปยังศาลทหาร ยิ่งกว่านั้นยังมีนายทหารหลายคนที่ลงไปสำรวจบนดาว รวมถึงเฉินโซ่วซาน ดังนั้นจีเหยียนหรันไม่ควรจะกลับก่อนที่จะเข้าใจสถานการณ์
แต่ทว่าตอนนี้คนที่อยู่บนยานไม่ได้มีความสามารถด้านการต่อสู้มากนัก พวกเขาคือเจ้าหน้าที่บนยาน ทหารในครัวและทีมแพทย์ พวกเขาแทบจะไม่เคยลงไปปฏิบัติการภาคสนามเลย
จีเหยียนหรันมองดูรอบๆ เธอพยายามเลือกคนที่น่าจะมีความสามารถในการต่อสู้มากที่สุด เธอกัดฟันและพูด "ทหาร 5 คนที่ถนัดการปฏิบัติการวอเฟรมให้ตามฉันมา เราต้องไปดูว่าเกิดอะไรขึ้น"
"ผมค่อนข้างถนัดวอเฟรม ให้ผมตามไปด้วยนะครับกัปตัน" หานเซิ่นรีบพูด
เป็นธรรมดาที่หานเซิ่นจะยอมไม่อยู่สบายบนยาน ในขณะที่จีเหยียนหรันต้องลงไปเสี่ยงชีวิตข้างนอก เขาเองก็อยากจะรู้ด้วยว่าทำไมแมว 9 ชีวิตถึงได้มีปฏิกิริยากับโบราณสถานคริสตัลไลเซอร์