ข้ามไปที่เนื้อหาหลัก
ตอนที่ 395 โชว์เดี่ยว
คนที่กำลังต่อสู้อยู่ตอนนี้ไม่ว่าจะมาจากกลุ่มไหนต่างก็ร่วมแรงร่วมใจกันสู้ ไม่มีใครอยากเห็นสตีลอาเมอร์ถูกทำลาย ถ้าพวกเขาสูญเสียห้องของตัวเองไปล่ะก็ นั่นก็หมายความว่าพวกเขาเสียสถานที่ที่ปลอดภัยที่สุดไป
โดยเฉพาะพวกแก๊งใหญ่และพวกพ่อค้า การเสียห้องของตัวเองไปก็เท่ากับว่าพวกเขาเสียสถานที่เก็บสินค้าหรือสิ่งของสำคัญไป ซึ่งมันคือความสูญเสียอันใหญ่หลวง
คนส่วนมากมักจะเก็บของมีค่าไว้ที่ห้อง ถ้ามันถูกโกลเด้นโกรวเลอร์ทำลายไป พวกเขาก็อาจจะหมดเนื้อหมดตัวในชั่วข้ามคืน มีลูกธนูพุ่งเข้าใส่โกลเด้นโกรวเลอร์เหมือนกับสายฝน แต่มันก็ไร้ผลโดยสิ้นเชิง ในสายตาของโกลเด้นโกรวเลอร์ การโจมตีพวกนี้เหมือนเป็นการกวนประสาทมันซะมากกว่า
แม้แต่นิ้วก้อยหนึ่งในคนที่เก่งที่สุดในสตีลอาเมอร์ก็ยังไม่สามารถทำอะไรมันได้ ถึงเขาจะใช้อาวุธเลือดศักดิ์สิทธิก็ตาม เมื่ออาวุธนับร้อยกระหน่ำโจมตีมา โกลเด้นโกรวเลอร์แค่สะบัดตัวก็สามารถทำให้ทั้งอาวุธและคนกระเด็นไปพร้อมๆกัน ตอนนี้โกลเด้นโกรวเลอร์เป็นเหมือนอสูรกายจากขุมนรก มันบดขยี้และทำลายทุกอย่างที่ขวางหน้า ใครก็ตามที่อยู่ใต้อุ้งเท้าของมันก็จะกลายเป็นกองเลือดในทันที
สตีลอาเมอร์เป็นเหมือนกับขุมนรกไม่มีผิด ทั้งเสียงกรีดร้องและเสียงโหยหวนดังไม่ขาด แค่ได้ยินก็ทำให้ขนลุกแล้ว
"ถอยก่อน..รีบถอยเร็วเข้า!.." นิ้วก้อยสั่งให้ทุกคนถอยก่อน มันไม่ใช่เพราะพวกเขาไม่ต้องการซื้อเวลาให้กับพวกพ่อค้าหรือคนที่อ่อนแอได้หลบหนี แต่มันเป็นเพราะพวกเขาไม่สามารถสู้กับมันได้อีกต่อไปแล้ว ในเวลาไม่นานกลุ่มของนิ้วก้อยสูญเสียสมาชิกหลักๆไปหลายคนแล้ว นี่ถือเป็นความสูญเสียที่ยากจะรับได้
สถานการณ์ตอนนี้ทั้งกลุ่มสาวกและกลุ่มสตีลอาเมอร์ก็ไม่ต่างกัน พวกเขาไม่มีกำลังจะต้านมันได้อีกต่อไปแล้ว
สมาชิกส่วนใหญ่ของกลุ่มสตีลอาเมอร์เป็นนักเรียนโรงเรียนทหาร เเม้ผู้นำจะไม่ใช่หยางม่านลี่เเล้ว เเต่พวกเขาก็ยังมีใจสู้มากกว่าคนอื่นๆ แต่อย่างไรก็ตามไม่ว่าพวกเขาจะกล้าหาญขนาดไหน มันก็ไร้ค่าเมื่ออยู่ต่อหน้าโกลเด้นโกรวเลอร์
เลือดทำให้ผู้คนขวัญเสีย และความตายทำให้ทุกคนสิ้นหวัง
ในตอนนี้แม้แต่กลุ่มสตีลอาเมอร์ก็ต้องการจะถอย แต่ด้วยความเร็วของโกลเด้นโกรวเลอร์ ถ้ามันต้องการจะไล่ตามจริงๆไม่มีใครหนีมันได้
กลุ่มสตีลอาเมอร์กลายเป็นแนวป้องกันด่านสุดท้าย ขณะที่สมาชิกในกลุ่มต่างก็สิ้นหวังกันหมดแล้ว แต่ทันใดนั้นพวกเขาก็เห็นว่าโกลเด้น โกรวเลอร์ที่อาละวาดอยู่ได้หยุดการโจมตี
ทุกคนอึ้ง สิงโตสีทองเงยหน้าขึ้น และหันไปมองบนท้องฟ้าด้วยความโกรธ
"อะไรที่ทำให้มอนสเตอร์ที่น่ากลัวแบบนี้โกรธได้ขนาดนี้เนี่ย?" ทุกคนมองตามทางที่โกลเด้นโกรวเลอร์มองไป และพวกเขาก็ต้องตกตะลึง
มอนสเตอร์ที่สวมชุดเกราะหยกบินลงมาจากท้องฟ้า แม้ขนาดของมันจะเล็กกว่าโกลเด้นโกรวเลอร์มาก แต่มันก็ดูน่ากลัวไม่ต่างจากโกลเด้นโกรวเลอร์
บนหลังของมันมีชายหนุ่มผมสีบรอนด์ยาว สวมชุดเกราะสีแดงยืนอยู่ เขาดูเหมือนกับอพอลโลไม่ผิด
"นั่นหานเซิ่น.." เมื่อเห็นหานเซิ่นคนจำนวนมากก็ร้องออกมา
ขณะที่คนกำลังวิ่งหนี โกลเด้นโกรวเลอร์คำรามออกมา และก็กระโดดขึ้นไปบนท้องฟ้า มันกระโจนเข้าใส่ร็อคเวิร์ม
แค่มองตาของโกลเด้นโกรวเลอร์ หานเซิ่นก็รู้ว่ามันจำเขาได้ แววตาของมันเต็มไปด้วยความแค้นและความเกลียดชัง มันต้องการที่จะฉีกหานเซิ่นเป็นชิ้นๆ เพราะหานเซิ่นเคยไปแย่งคริสตัลมันกิน
"มาจบเรื่องของเรากันดีกว่า" หานเซิ่นกำมีดในมือแน่น และจ้องตากับโกลเด้นโกรวเลอร์
ตูม!
โกลเด้นโกรวเลอร์ชนเข้ากับร็อคเวิร์ม ถึงร็อคเวิร์มจะมีขนาดแค่ 1 ใน 10 ของโกลเด้นโกรวเลอร์ แต่มันก็ไม่ได้ถอยหลังจากที่ชนกับโกลเด้นโกรวเลอร์ ก้ามทั้ง 4 ของมันเจาะลึกลงไปบนผิวหนังของโกลเด้นโกรวเลอร์
เสียงคำราม!
โกลเด้นโกรวเลอร์ร้องออกมาด้วยความเจ็บปวด มันใช้อุ้งมือของมันตะปบร็อคเวิร์ม ทำให้ร็อคเวิร์มกระเด็นถอย เป็นเหตุให้ตึกและอาคารพังทลายลงมา
ในตอนที่โกลเด้นโกรวเลอร์กระโจนเข้าใส่ร็อคเวิร์มอีกครั้ง หัวใจของหานเซิ่นก็เต้นรัวเหมือนกับเครื่องยนต์ มันเกือบจะทะลักออกมาจากหน้าอกของเขา
พลังภายในและเลือดของหานเซิ่นไหลเวียนไปทั่วร่างกาย ทำให้ร่างกายของเขาเต็มเปี่ยมไปด้วยพลัง
มีดเคิร์สวูฟที่เกือบจะเป็นหนึ่งเดียวกับร่างกายหานเซิ่น ตรงเข้าไปที่ดวงตาของโกลเด้นโกรวเลอร์
เมื่อก่อนหานเซิ่นไม่สามารถทำอะไรดวงตาของโกลเด้นโกรวเลอร์ตัวน้อยได้ แต่ตอนนี้หานเซิ่นแข็งแกร่งขึ้นมาก และด้วยมีดเคิร์สวูฟที่เป็นวิญญาณอสูรขั้นสุดยอด หานเซิ่นก็ไม่ใช่หานเซิ่นคนเดิมอีกแล้ว
มีดแทงเข้าไปในดวงตาของโกลเด้นโกรวเลอร์ ราวกับว่าแทงไปในยาง หานเซิ่นใช้แรงทั้งหมดที่เขามีดันมีดเข้าไปให้ลึกที่สุด
"เสียงคำราม!"
มีเลือดจำนวนมากไหลออกมา โกลเด้นโกรวเลอร์ส่งเสียงร้องออกมา และพยายามจะตบหานเซิ่นด้วยอุ้งมือของมัน
ในตอนที่หานเซิ่นแทงลึกเข้าไปในดวงตาของโกลเด้นโกรวเลอร์ เขาก็เตะไปที่หน้าผากของมัน เพื่อใช้เป็นแรงส่งในการถอยหนีออกมา เมื่อหานเซิ่นลอยอยู่ในอากาศ ร็อคเวิร์มก็บินมารับเขา
โกลเด้นโกรวเลอร์ที่เหลือการมองเห็นเพียงแค่ตาซ้ายดวงเดียว มันพยายามใช้อุ้งมือโจมตีหานเซิ่นกับร็อคเวิร์มด้วยความเร็วสูง
หานเซิ่นยังคงเยือกเย็น เขาหลบการโจมตีจากโกลเด้นโกรวเลอร์ และใช้มีดแทงไปที่ตาอีกข้างของมัน
เมื่อเห็นโกลเด้นโกรวเลอร์พยายามจะใช้อุ้งมือของมันโจมตีหานเซิ่น ร็อคเวิร์มก็ใช้ก้ามของมันเจาะเข้าไปที่อุ้งมือของโกลเด้นโกรวเลอร์ และใช้หางของมันแทงเข้าไปที่ผิวหนังของโกลเด้นโกรวเลอร์ด้วย ทำให้โกลเด้นโกรวเลอร์ส่งเสียงร้องออกมาอีกครั้ง
หานเซิ่นที่กระโดดเข้าใส่สิงโตใช้มีดแทงไปที่ตาอีกข้างของโกลเด้น โกรวเลอร์ มีเลือดจำนวนมากไหลออกมาบดบังดวงตาของมัน
เสียงคำราม!
โกลเด้นโกรวเลอร์ร้องออกมาด้วยความเจ็บปวด และมันก็รีบวิ่งหนีออกไปจากเมืองทันที
เมื่อเห็นโกลเด้นโกรวเลอร์วิ่งหนีออกไป เสียงเชียร์ก็ดังสนั่นทั่วทั้งสตีลอาเมอร์ คนจำนวนมากตะโกนชื่อหานเซิ่น
แต่อย่างไรก็ตาม หานเซิ่นไม่มีเวลาที่จะหยุดฟังคำชื่นชม เขารีบไล่ตามโกลเด้นโกรวเลอร์ไปอย่างรวดเร็ว ครั้งนี้เขาจะไม่ให้มันหยุดมือไปอีก