ข้ามไปที่เนื้อหาหลัก
ตอนที่ 577 กายหยกของปลอมหรือของแท้
ยิ่งเวลาผ่านไปความเย็นภายในกายของหานเซิ่นก็มีพลังเพิ่มขึ้นเรื่อยๆ ตอนนี้เซลล์ในร่างกายของเขากำลังเคลื่อนไหว เหมือนกับว่าพวกมันเปลี่ยนเป็นคริสตัลหมดแล้ว
ในเวลาเดียวกันศาสตร์ตงเสวียนก็เริ่มทำงาน ซึ่งมันทำให้หานเซิ่นรู้สึกแปลก มันบังคับให้เขาต้องหยุดวิชากายหยกเอาไว้ก่อน
ใบหน้าของหานเซิ่นดูค่อนข้างน่ากลัว แต่เขาก็รู้สึกตื่นเต้นที่ได้รวมไอเย็นทั้งหมดเข้ากับเซลล์ในร่างกาย และปลดล็อคยีนขั้นแรก แต่ความรู้สึกนั้นก็หายไป หลังจากที่เขาเริ่มใช้ศาสตร์ตงเสวียน
'หรือว่า 2 วิชานี้มันจะขัดกันเอง?' หานเซิ่นรู้สึกเซ็งนิดหน่อย ถ้า 2 สุดยอดวิชาไม่สามารถเอามาใช้ผสานกันได้ มันก็จะน่าเสียดายมาก ถ้ามันเข้ากันไม่ได้จริงๆ และเขายังฝืนฝึกมันต่อไป มันก็อาจจะทำให้ร่างกายของเขาได้รับความเสียหายได้
จิ้งจอกสีเงินยังคงนั่งเฝ้าหานเซิ่นตลอดเวลา หลังจากที่หานเซิ่นลืมตาขึ้นมา มันก็วิ่งเข้าไปหาเข้าทันที ตอนนี้อารมณ์ของหานเซิ่นกำลังสับสนอยู่ เมื่อเห็นมันเข้ามา หานเซิ่นก็ใช้มือผลักมันออกไป
หลังจากที่เห็นใบหน้าอันไร้เดียงสาของจิ้งจอกสีเงิน เขาก็ต้องช็อค ตอนนี้หานเซิ่นเรียกสติกลับมาได้แล้ว เขาหยิบกระจกที่เขาเตรียมมาสำหรับเอาไว้ใช้วิญญาณอสูรบีทเทิลไนท์ออกมา เขาส่องกระจกดู แต่เขาก็ไม่รู้สึกว่าตัวเองมีอะไรที่แปลกไป
เมื่อหานเซิ่นเริ่มใช้กายหยก เขาก็รู้สึกว่าร่างกายของเขาเย็นลงทันที ถึงพลังมันจะไม่ได้น่ากลัวเหมือนกับของเสวียอี้ขวง แต่อย่างน้อยๆมันก็ทำให้น้ำกลายเป็นน้ำแข็งได้ ถ้าเป็นปรกติหานเซิ่นก็น่าจะดีใจกับผลลัพธ์แบบนี้ แต่เมื่อเขามองดูตัวเองในกระจกอีกครั้ง เขาก็เหงื่อตกทันที เขาสามารถมองเห็นได้อย่างชัดเจนว่าดวงตาของเขาเริ่มเปลี่ยนเป็นสีแดงอ่อนๆแล้ว ถึงมันจะไม่ได้เข้มอะไร แต่มันก็สามารถสังเกตเห็นได้ง่ายๆ
หานเซิ่นคิดว่าตาของเขาเองเริ่มเหมือนกับพวกคนตระกูลเสวียแล้ว มันทั้งดูเลือดเย็น ไร้ความรู้สึกและโหดร้ายป่าเถื่อน
'นี่มันอะไรกันเนี่ย? วิชานี้มันเป็นวิชาบ้าอะไร? ถ้าเป็นปรกติ ยังไงเราก็ไม่มีทางที่จะผลักจิ้งจอกออกไปแน่ หรือว่าวิชากายหยกมันจะเปลี่ยนจิตใจของเราได้?' ยิ่งหานเซิ่นคิดเกี่ยวกับมันก็ยิ่งทำให้เขารู้สึกกังวล เขาเกือบจะทำลายกระจกในมือ เขาเริ่มกลัวแล้วว่ามีอะไรบางอย่างในตัวเขาที่ผิดปรกติไป
หานเซิ่นเลิกใช้กายหยกทันที จากนั้นเขาก็ใช้ศาสตร์ตงเสวียนแทน เพื่อเข้าสู่สภาวะที่มีสมาธิขั้นสูง(เข้าฌาน) ซึ่งมันทำให้เซลล์ในร่างกายของเขาตื่นตัว และส่งกลิ่นหอมออกมา
อากาศหนาวเย็นที่ปกคลุมเซลล์ของเขาอยู่ถูกกลิ่นหอมๆไล่ออกไป ทำให้เกิดหมอกสีขาวรอบๆตัวของหานเซิ่น
เขาเพิ่งจะเริ่มฝึกศาสตร์ตงเสวีย ซึ่งมันยังไม่สำเร็จในขั้นแรก เพราะฉะนั้นมันไม่สามารถสู้กับวิชากายหยกขั้นแรกได้แน่นอน แต่ทว่าหลังจากที่เขาเข้าฌานเป็นเวลา 1 ชั่วโมง เขาก็สามารถกำจัดพลังน้ำแข็งที่อยู่ภายในร่างกายของเขาได้หมด
หานเซิ่นยังคงใช้ศาสตร์ตงเสวียนติดต่อกันหลายๆรอบ จิ้งจอกสีเงินนั่งอยู่ใกล้ๆหานเซิ่นตลอดเวลา มันสังเกตบริเวณรอบๆด้วยหน้าตาที่เคร่งเครียด แต่ตัวมันก็ไม่ได้ขยับไปไหน
ตอนนี้บนท้องฟ้าเริ่มมีเมฆหนาๆมาปกคลุม และเกิดพายุหิมะขึ้นรอบๆ ไม่นานหานเซิ่นก็ถูกหิมะฝังกลบ ร่างกายของจิ้งจอกไม่ได้มีหิมะเกาะแต่อย่างใด แต่กระนั้นมันก็ยังอยู่ในตำแหน่งเดิมของมัน มันเฝ้าระวังให้เจ้านายของมันโดยไม่ขยับไปไหน
ทั้งกลางวันและกลางคืน จิ้งจอกและหานเซิ่นไม่ได้ขยับตัวเลย หิมะบนตัวหานเซิ่นเปลี่ยนไปน้ำแข็งไปเรียบร้อยแล้ว
"โห! จิ้งจอกตัวน้อยนี่น่ารักจังเลย" ไม่ไกลจากจุดที่พวกเขาอยู่มีเสียงของผู้หญิงดังขึ้นมา
"ลิ่วชิงอย่าไปถูกรูปลักษณ์ภายนอกหลอก! ไม่ว่ามอนสเตอร์จะน่ารักยังไง มันก็ยังมีสัญชาตญาณที่ดุร้าย ฉันไม่เคยเห็นมอนสเตอร์แบบนี้มาก่อน เพราฉะนั้นพวกเราควรจะระวัง" มีเสียงของชายหนุ่มดังตามขึ้นมา
พวกเขา 2 คนค่อยๆเดินตรงไปยังทางที่จิ้งจอกอยู่
ผู้หญิงสังเกตเห็นว่าจิ้งจอกสีเงินไม่ได้ขยับแม้แต่นิดเดียว มันยังคงนั่งอยู่ที่เดิมข้างๆตุ๊กตาหิมะ อยู่ๆเธอก็ประหลาดใจขึ้นมา "โอ้ ดูนี่สิตุ๊กตาหิมะ! จิ้งจอกตัวน้อยนั่งเฝ้ามันตลอดเวลา ฉันคิดว่ามันเป็นคนสร้างตุ๊กตาหิมะนี่ขึ้นมา"
"จินตนาการของเธอมันฟังดูงี่เง่ามาก บอกฉันหน่อยว่าจิ้งจอกมันจะสร้างตุ๊กตาหิมะขึ้นมาได้ยังไง? ฉันคิดว่าคงจะมีคนมาสร้างมันไว้แน่ๆ แต่ฉันก็ยอมรับนะว่ามันแปลก ฉันไม่รู้ว่าทำไมจิ้งจอกถึงได้นั่งอยู่ตรงนั้น ไม่ยอมไปไหนเลย?" ผู้ชายเองก็รู้สึกสงสัยขึ้นมาเหมือนกัน
"ขอฉันเข้าไปดูหน่อยนะ บางทีมันอาจจะถูกแช่แข็งก็ได้" ผู้หญิงต้องการจะสัมผัสจิ้งจอก
ผู้ชายรีบห้ามเธอไว้ "ระวังหน่อยสิ! นี่มันอาจจะเป็นกับดักก็ได้ พวกเราควรจะวิ่งเข้าไปและก็ใช้ดาบกระแทกมันดู แบบนี้น่าจะไม่อันตราย"
หลังจากนั้นเขาก็เรียกวิญญาณอสูรดาบออกมา และเริ่มวิ่งตรงไปที่จิ้งจอกสีเงินทันที เมื่อชายคนนั้นใช้ดาบฟันไปที่เป้าหมาย ปรากฏว่าเขาฟันไม่โดนอะไรเลย ตุ๊กตาหิมะข้างๆจิ้งจอกขยับ มีมือที่เต็มไปด้วยน้ำแข็งยื่นออกมา เขาใช้นิ้วกลางและนิ้วชี้หยุดดาบของชายคนนั้นเอาไว้
จากนั้นก็เกิดเสียงแตกหัก ดาบวิญญาณอสูรถูกนิ้วมือตัดขาดเป็น 2 ท่อน
ชายหญิงคู่นั้นช็อค พวกเขารีบถอยออกมาทันที จากนั้นพวกเขาก็เห็นตุ๊กตาหิมะเริ่มสั่นมีเงาของคนปรากฏออกมา เขาคว้าจิ้งจอกสีเงิน และวิ่งออกไปทันที ภายในเวลาแค่ 1-2 วินาที พวกเขาก็หายไปอย่างไร้ร่องรอย
"นั่นจะต้องเป็นเทพจิ้งจอกแน่!" ผู้หญิงพูดขึ้นมา
"เทพจิ้งจอกอะไรกัน? ยังไงมันก็ต้องเป็นมอนสเตอร์รูปร่างมนุษย์" ผู้ชายพูด ตอนนี้หน้าของเขาดูซีดมาก
พวกเขาไม่ได้เห็นหน้าของหานเซิ่นชัดๆ เขาเห็นเพียงแค่รูปร่างที่เหมือนมนุษย์เท่านั้น ซึ่งเขาก็คว้าจิ้งจอกและวิ่งหนีไป
"อืมใช่ เทพจิ้งจอกเปลี่ยนร่างเป็นมนุษย์" ผู้หญิงยังคงเชื่อว่าสิ่งที่เธอเห็นคือเทพจิ้งจอก
ทั้งผู้หญิงและผู้ชายไม่อยากจะเชื่อสิ่งที่พวกเขาเห็น แต่ยังไงก็คงไม่มีใครคิดว่าจะมีคนอยู่ในตุ๊กตาหิมะแบบนั้นได้ เท่านั้นยังไม่พอเขาคว้าจิ้งจอกและหายในไปภายในชั่วอึดใจ ไม่หลงเหลือแม้แต่รอยเท้า คนธรรมดาๆใครจะไปทำแบบนั้นได้?
ไม่นานข่าวลือเรื่องเทพจิ้งจอกหรือมอนสเตอร์รูปร่างมนุษย์กับจิ้งจอกก็แพร่กระจายออกไปอย่างรวดเร็ว มีคนมากมายพูดคุยกันเกี่ยวกับเรื่องนี้
ตอนนี้หานเซิ่นกำลังมุ่งหน้ากลับไปที่ปราสาทคริสตัลพร้อมกับจิ้งจอกสีเงิน เขาพยายามใช้กายหยกอีกครั้ง และพบว่าพลังน้ำแข็งที่เขาดูดมาจากเสวียอี้ขวงหายไปแล้ว ร่างกายของเขาไม่ได้รู้สึกหนาวอีกต่อไป
หลังจากที่เขาใช้กายหยก เขาก็เอากระจกขึ้นมาดูอีกครั้ง ตอนนี้เขาไม่เห็นว่าร่างกายของเขามีอะไรที่ผิดปรกติอีกแล้ว ในที่สุดความเครียดของเขาก็หายไปสักที
ตอนนี้ถึงเขาจะใช้พลังน้ำแข็งแบบเสวียอี้ขวงไม่ได้แล้ว แต่เขาก็ยังรู้สึกว่ากายหยกมีอะไรแตกต่างไปจากเดิม ขณะที่กำลังวิ่ง เขารู้สึกว่าหัวของเขาเย็นสบายมาก ตอนนี้ประสาทสัมผัส และความสามารถในการรับรู้ของเขาเฉียบคมขึ้นมาก
ยิ่งเขาใช้กายหยกมากขึ้นเท่านั้น เขายิ่งรู้สึกสงบ เหมือนกับว่ามันไม่มีผลกระทบต่ออารมณ์ของเขาอีกแล้ว
'แปลกมาก มันจะต้องมีอะไรบางอย่างที่ผิด วิชากายหยกของตระกูลเสวียอาจจะมีปัญหาบางอย่าง' หานเซิ่นจำได้ว่าในงานแลกเปลี่ยน เสวียอี้หยางเคยขึ้นไปพูดเรื่องวิชาอีกวิชาหนึ่งของตระกูลเสวีย ชื่อว่าหัวใจน้ำแข็ง มันน่าจะเป็นวิชาที่ทำให้อารมณ์ของพวกเขาสงบลงได้ ทุกคนยังบอกอีกว่าคนในตระกูลเสวียทุกคนจะต้องฝึกหัวใจน้ำแข็ง
แต่แล้วทำไมพวกคนในตระกูลเสวียแต่ละคนที่หานเซิ่นเคยเจอกับมีอารมณ์โกรธที่รุนแรง หลังจากที่เรียนวิชากายหยก นี่มันทำให้เขาอดคิดไม่ได้ว่าวิชากายหยกอาจจะมีปัญหาบางอย่าง