ข้ามไปที่เนื้อหาหลัก
ตอนที่ 531 ฝาแฝด
หานเซิ่นต้องการจะเรียกโล่คลั่งกลับ แต่กระบี่ของสปิริตสาวเร็วเกินไป ก่อนที่เขาจะได้เรียกโล่คลั่งกลับ เธอก็ฟันไปที่โล่คลั่งอีกครั้งหนึ่งแล้ว
ครั้งนี้โล่ของโล่คลั่งขาดครึ่งจริงๆ กระบี่เล็กๆบางๆตัดผ่านโล่ไปอย่างรวดเร็ว ในชั่วพริบตาตัวของโล่คลั่งก็ขาดเป็น 2 ซีก
ตุบ!
ร่างของโล่ครั้งล้มลงบนพื้น โล่คลั่งถูกฆ่าด้วยการโจมตีเพียง 2 ครั้งเท่านั้น
หานเซิ่นไม่มีเวลามาเสียใจ ตอนนี้เขาต้องวิ่งไปให้ถึงรูปปั้นด้วยความเร็วสูงสุด
แต่ทว่าสปิริตสาวก็ไม่ได้ช้าไปกว่าเขาเลย ต้องบอกว่าเธอมีความเร็วสูงกว่าเขาถึงจะถูก ในชั่วพริบตาเธอก็สามารถไล่ตามหานเซิ่นได้ทัน เธอใช้กระบี่แทงไปที่หลังของหานเซิ่น
หานเซิ่นไม่แม้แต่จะหันหลังกลับไป ร็อคเวิร์มในชุดเกราะสีแดงเหมือนเปลวเพลิงปรากฏตัวที่ด้านหลังของหานเซิ่น ขณะเดียวกันหานเซิ่นก็กระโดดขึ้นไป และก็เรียกปีกไนท์เเมร์ออกมา เขาพุ่งไปเพื่อที่จะคว้าอัญมณีที่อยู่ระหว่างขมวดของรูปปั้นปีศาจ
เคร็ง เคร็ง เคร็ง!
สปิริตสาวฟันร็อคเวิร์ม 3 ครั้งติดต่อกัน และก็ทิ้งรอยบากลึกไว้บนชุดเกราะสีแดง แม้ชุดเกราะและร็อคเวิร์มจะไม่ได้เป็นอะไรมาก แต่ก็เริ่มมีเลือดไหลออกมาแล้ว
โชคดีที่ชุดเกราะบลัดสเนลแข็งแกร่งกว่าโล่ของโล่คลั่ง ดังนั้นร็อคเวิร์มจึงยังไม่ถูกฆ่า
หานเซิ่นเรียกร็อคเวิร์มกลับ เนื่องจากสปิริตสโตนอยู่ต่อหน้าเขาแล้ว แม้ว่าสปิริตสาวจะมาเล่นงานเขาตอนนี้ มันก็คงจะไม่ทันแล้ว ยังไงเธอก็ไม่มีทางที่จะหยุดหานเซิ่นจากการคว้าสปิริตสโตนได้
แต่ทว่าเมื่อนิ้วของหานเซิ่นเกือบจะสัมผัสกับสปิริตสโตน อยู่ๆเขาก็สัมผัสได้ถึงแรงกดดัน เขารู้สึกเสี่ยวสันหลังขึ้นมาทันที ตอนนี้หลังของเขาชุ่มไปด้วยเหงื่อ
"มีอะไรบางอย่างผิดปรกติ.." หานเซิ่นรู้สึกแบบนั้น เขาเห็นเงาสีทองพุ่งออกมาจากด้านหลังของรูปปั้น ในเวลาเดียวกันกระบี่สีทองก็แทงมาที่หน้าอกของหานเซิ่น
กระบี่รวดเร็วเกินไปและหานเซิ่นก็อยู่ใกล้มันมาก ดังนั้นเขาไม่มีเวลาพอที่จะหลบการโจมตีครั้งนี้ได้
สวบ!
กระบี่สีทองแทงทะลุชุดเกราะเข้ามาที่หน้าอกของเขา จากนั้นหานเซิ่นก็เห็นหน้าคนที่แทง เธอคือผู้หญิงผมสีบลอนด์เป็นลอนๆ เธอดูเหมือนกับสปิริตสาวผมสีเงินทุกอย่าง เพียงแค่ผมและชุดเกราะของเธอมีสีทองเท่านั้น พวกเธอทั้ง 2 คนเหมือนกับตุ๊กตาที่สร้างจากคนคนเดียวกัน ทั้งสีหน้าท่าทางและอารมณ์เหมือนกันหมด
ปัง!
สปิริตสาวผมสีบลอนด์เตะหานเซิ่นตกลงไปบนพื้น ขณะที่กำลังตกลงมา เขาก็มองเห็นด้านหลังของรูปปั้นมีอีกใบหน้าอยู่ รูปปั้นนี้มี 2 ใบหน้า และที่ระหว่างคิ้วของใบหน้าที่อยู่ด้านหลังก็มีอัญมณีสีทองเป็นประกาย ซึ่งมันน่าจะเป็นสปิริตสโตนอีกอัน
"สปิริตแฝดงั้นหรอ..?" ในที่สุดหานเซิ่นก็เข้าใจแล้วว่าทำไมสปิริตสาวผมสีเงินถึงได้ดูผ่อนคลายนัก เธอไม่ได้ให้พวกมอนสเตอร์เข้ามาช่วยสู้เลย
เมืองสปิริตที่มีสปิริต 2 คนถือว่าหาได้ยากมากๆ คงไม่มีใครคาดคิดว่านอกจากสปิริตสาวผมสีเงินแล้ว ยังมีสปิริตสาวผมสีบลอนด์แอบซ่อนตัวอยู่ในเมือง
ด้วยกำลังของหานเซิ่นตอนนี้ แม้จะสู้ตัวต่อตัวกับสปิริตสาวผมสีเงิน เขาก็ยังสู้ไม่ได้เลย ไม่ต้องพูดถึงสปิริต 2 คน
หานเซิ่นไม่ลังเล ทันทีที่เขาตกลงไปบนพื้น เขาก็รีบหนีออกไปข้างนอกทันที หานเซิ่นใช้มนตรานอกรีตและโอเวอร์โหลดจนถึงขีดสุด กล้ามเนื้อของเขาเริ่มฉีกขาด กระดูกของเขากำลังส่งเสียงร้องออกมา หานเซิ่นวิ่งหนีด้วยความเร็วสูงสุด
สปิริตสาวทั้ง 2 ไม่มีทางปล่อยให้เขาหนีไปได้ พวกเธอวิ่งไล่ตามหานเซิ่นราวกับสายลม
มีเลือดหยดไปเป็นทาง หานเซิ่นใช้เทคนิคการไคท์ติ้งจนถึงขีดจำกัด แต่เขาก็ทำได้แค่การหลีกเลี่ยงจุดสำคัญของร่างกาย กระบี่สีเงินและสีทองทิ้งรอยแผลไว้ให้เขาทีละรอยๆ
วิชากระบี่ของสปิริตสาวทั้ง 2 ส่งเสริมซึ่งกันและกัน เมื่อพวกเธอร่วมกันต่อสู้ วิชากระบี่ของพวกเธอก็แข็งแกร่งยิ่งกว่าเดิม ตอนนี้หานเซิ่นไม่คิดจะต่อสู้อีกแล้ว เขาคาดการผิดตั้งแต่แรก ดังนั้นเขาไม่มีโอกาสที่จะชนะได้เลย สิ่งเดียวที่เขาพอจะทำได้ตอนนี้ก็คือการวิ่งหนีเอาชีวิตรอด
ตอนนี้เลือดของหานเซิ่นไหลออกมาเป็นจำนวนมาก แต่ทว่าใจจิตของเขาก็ยังคงสงบและเยือกเย็นอยู่ ตาของเขาใสราวกับน้ำ เขาคำนวณทุกความเป็นไปได้อย่างรวดเร็ว เนื่องจากถูกสปิริต 2 คนรุม ทำให้เขาไม่มีโอกาสที่จะคว้าสปิริตสโตนมาได้อีกต่อไป
ทุกการเคลื่อนไหวแลกมาด้วยการที่เขาต้องยอมได้รับบาดเจ็บ ทุกๆก้าวเขาวางแผนมาเป็นอย่างดี เพื่อที่จะทำให้เขาหนีได้
ในตอนนี้เขาจำต้องยอมได้รับบาดเจ็บเพื่อแลกกับชีวิต เมื่อไปถึงประตูหิน ตัวของเขาก็อาบไปด้วยเลือดแล้ว
ในตอนนี้หานเซิ่นต้องขอบคุณทั้งชุดเกราะและกรีฟของเขา ไม่งั้นแล้วถึงเขาจะมีสุดยอดวิชาอย่างกายหยก เขาก็คงจะตายไปเป็นพันๆครั้งแล้ว
ประสิทธิภาพของชุดเกราะและกรีฟการ์กอย ทำให้เขาสามารถป้องกันแรงส่วนใหญ่จากการโจมตีได้ เมื่อเขาถูกฟัน แรงที่หลงเหลือมาถึงตัวเขา จริงๆนั้นมีไม่ถึง 30% ด้วยกายหยกทำให้บาดแผลที่ถูกฟันไม่ได้ลึกมาก
แม้บาดแผลเหล่านี่จะดูน่ากลัว แต่มันก็ไม่ทำให้ถึงตาย ในสภาพนี้หานเซิ่นยังพอจะต่อสู้ได้อีก
แต่กระนั้นที่ด้านนอกวิหารก็เต็มไปด้วยมอนสเตอร์จำนวนมาก รวมถึงมอนสเตอร์เลือดศักดิ์สิทธิที่เหมือนกับงูสีดำ ตอนนี้มันดูน่ากลัวยิ่งกว่าขุมนรก
หานเซิ่นไม่มีทางเลือกอื่น ถ้าเขาสามารถฝ่าออกไปได้ เขาก็จะรอด มอนสเตอร์เลือดศักดิ์สิทธิพวกนี้อ่อนแอกว่าสปิริตสาว ที่สำคัญพวกมันไม่ฉลาด
แม้จะมีมอนสเตอร์ขวางประตูอยู่จำนวนมาก หานเซิ่นก็ไม่ลังเลสักนิด เขาวิ่งฝ่าฝูงมอนสเตอร์ออกไป
วัวที่มีปีกพุ่งเข้ามาหาหานเซิ่น มันต้องการจะชนหานเซิ่นด้วยเขาของมัน แต่ทว่าในชั่วพริบตามีมอนสเตอร์สีทองขนาดมหึมาตกลงมาจากท้องฟ้า
"รีบฝ่าออกไป!" หานเซิ่นกระโดดขึ้นไปบนหลังของโกลเด้นโกรวเลอร์ ซึ่งมีขนาดเท่ากับภูเขา
โกลเด้นโกรวเลอร์วิ่งฝ่าฝูงมอนสเตอร์ไปอย่างบ้าคลั่ง มันมุ่งหน้าไปที่ประตูหลักของเมือง