ข้ามไปที่เนื้อหาหลัก
ตอนที่ 339 วิญญาณอสูรอควารีปเปอร์
"ตอนนี้!" ตาสีทองของหานเซิ่นเป็นประกายขึ้นมา พร้อมๆกับหอกที่พุ่งออกจากคันธนูด้วยแรงส่งมหาศาล
สวบ!
หอกพุ่งไปถึงหลังหัวของมอนสเตอร์ที่มีปากเหมือนกับจระเข้ในชั่วพริบตา
หอกติดอยู่ตรงรอยแยกของกระดูก และยังไม่สามารถเจาะทะลุไปได้ กระดูกของมันแข็งมาก ทำให้หอกไม่สามารถทะลุไปได้
แต่ทว่าพลังของหอกยังไม่หมดลง หัวของมันหมุนเหมือนกับสว่าน หอกยังคงหมุน และเจาะลึกลงไปในกระดูก ทำให้เกิดประกายไฟและควัน
'ลึกลงไปอีก!' หานเซิ่นตะโกนอยู่ในใจ นี่เป็นโอกาสเพียงครั้งเดียวที่เขามี
เคร็ง!
เหมือนว่าสิ่งที่หานเซิ่นพยายามมาทั้งหมดจะไม่สูญเปล่า พลังของหอกพอที่จะเจาะลงไปตามรอยแยกของกระดูก
ไม่นานหอกก็เจาะทะลุกะโหลกของมอนสเตอร์
เสียงราม!
มันร้องออกมาด้วยความเจ็บปวด มอนสเตอร์ที่ปากเหมือนจระเข้ยกหัวขึ้นเป็นครั้งสุดท้าย ก่อนที่มันจะล้มลง ทำให้ทั่วทั้งถ้ำสั่นสะเทือน
"อควารีปเปอร์ขั้นสุดยอดถูกฆ่า คุณได้รับวิญญาณอสูรอวารีปเปอร์ขั้นสุดยอด เมื่อกินผลึกพลังชีวิตของมัน คุณมีโอกาสได้รับ 0 ถึง 10 จีโนพ้อยขั้นสุดยอด เนื้อไม่สามารถกินได้"
เสียงที่ได้ยิน ทำให้หานเซิ่นกระโดดด้วยความดีใจ วิญญาณอสูรขั้นสุดยอด! ในที่สุดหานเซิ่นก็ได้วิญญาณอสูรขั้นสุดยอดดวงแรก
แต่ดีใจได้แปปเดียว หานเซิ่นก็ต้องกับมาสุขุมเยือกเย็นอีกครั้ง มันยังไม่ใช่เวลาที่เขาจะฉลอง เนื่องจากยังมีเต่าอยู่ข้างล่าง
หานเซิ่นเข้าใจดีเนื่องจากอควารีปเปอร์เป็นมอสเตอร์ขั้นสุดยอด แต่เต่าที่พึ่งจะออกไข่กับสามารถสู้กับมันได้ แสดงว่าเต่าตัวนี้แข็งแกร่งมาก
เต่าตัวนี้มันแข็งแกร่งเกินกว่าที่หานเซิ่นจะฆ่าได้ อย่างน้อยๆก่อนที่เขาจะได้อาวุธวิญญาณอสูรขั้นสุดยอดมา เขาก็ทำให้มันบาดเจ็บไม่ได้เลย
หลังจากที่อควารีปเปอร์ตาย เต่าก็หันมามองที่หานเซิ่นยืนอยู่ ทำให้เขารู้สึกเสี่ยวสันหลังขึ้นมา
แต่ทว่าหลังจากที่มันหันมามอง มันก็เดินออกจากถ้ำไปทางรอยแตกที่อควารีปเปอร์ทำไว้
หานเซิ่นรู้สึกโล่งอก ถ้าเต่ายังไม่ออกไปละก็ เขาคงไม่กล้าลงไปเก็บผลึกพลังชีวิตของอควารีปเปอร์แน่
ก่อนที่หานเซิ่นจะลงไป เขาก็เห็นว่าซากของอควารีปเปอร์เริ่มสลายไป และไม่นานมันก็หายไปในอากาศ
ตุบ!
คริสตัลสีม่วงขนาดเท่าลูกฟุตบอลตกลงไปในทะเลสาบ พร้อมกับหอกของบีทเทิลไนท์
หานเซิ่นไม่กล้าที่จะลังเลอีกแล้ว เขารีบโดดลงไปจากหน้าผาทันที เขาเรียกปีกเลือดศักดิ์สิทธิออกมา เขาบินลงไปที่ทะเลสาบ และเก็บเอาคริสตัลกับหอกขึ้นมา
เมื่อหานเซิ่นเลียคริสตัลสีม่วง เขาก็ได้ยินเสียงที่เขาคิดถึงมาก
"ผลึกพลังชีวิตของอควารีปเปอร์ถูกกิน คุณได้รับ 1 จีโนพ้อยขั้นสุดยอด"
เสียงนี้ทำให้หานเซิ่นรู้สึกมีความสุขมาก คริสตัลสีม่วงกลายเป็นของเหลวเมื่ออยู่ในปากของเขา ขณะที่เขาเลียของเหลวลงไป ความเย็นก็ไหลไปทั่วร่างของเขา เพื่อล่อเลี้ยงทุกเซลล์ภายในร่างกาย
หลังจากเลียไปได้สักพัก หานเซิ่นก็ได้ยินเสียงว่าเขาได้จีโนพ้อยขั้นสุดยอดอีกครั้ง
โชคดีที่ผลึกพลังชีวิตของอควารีปเปอร์มีขนาดเล็กกว่าของโกลเด้นโกรวเลอร์มาก ถ้ามันมีขนาดใหญ่กว่านี้ หานเซิ่นจะไม่สามารถกินหมดได้ภายในครั้งเดียว
หานเซิ่นคิดว่าอควารีปเปอร์น่าจะเป็นมอนสเตอร์ที่ยังไม่โตเต็มวัย ถ้ามันโตเต็มที่ขนาดผลึกพลังชีวิตของมันน่าจะพอๆกับของโกลเด้นโกรวเลอร์ นี้คงเป็นเหตุผลว่าทำไมมันถึงไม่สามารถเอาชนะเต่าที่อยู่ในสภาพอ่อนแอได้
และด้วยเหตุผลนั้นทำให้หานเซิ่นได้จีโนพ้อยขั้นสุดยอดแค่ 7 จีโนพ้อย หลังจากกินคริสตัลหมดทั้งก้อน ซึ่งมันน้อยกว่าที่เขาเคยได้
แต่อย่างไรก็ตาม หานเซิ่นรู้สึกพอใจมาก เดิมทีเขาคิดว่าเขาน่าจะต้องใช้เวลามากกว่านี้ถึงจะสามารถฆ่ามอนสเตอร์ขั้นสุดยอดได้ แต่เขาพึ่งจะฆ่ามอนสเตอร์ขั้นสุดยอดไป 1 ตัว และยังได้รับวิญญาณอสูรขั้นสุดยอดกับ 7 จีโนพ้อยขั้นสุดยอดมา ซึ่งเป็นเรื่องที่วิเศษมาก!
เมื่อมองดูที่ข้อมูลของเขา ซึ่งตอนนี้เขามีจีโนพ้อยขั้นสุดยอดทั้งหมด 26 จีโนพ้อยแล้ว หานเซิ่นรู้สึกมีความสุขมาก
"หานเซิ่น นายไม่เป็นอะไรใช่ไหม?" จินรื่อเจี๋ยถามจากบนหน้าผา
จินรื่อเจี๋ย จินฉิวหลี่เเละซุนหมิงฮว่ามองลงมาข้างล่างจากบนหน้าผา พวกเขารู้สึกตื่นเต้นที่เห็นหานเซิ่นยังมีชีวิตอยู่
"ฉันไม่เป็นอะไร มอนสเตอร์ 2 ตัวนั้นมันหนีไปแล้ว พวกเราออกจากที่นี่กันเถอะ ฉันเห็นแสงมาจากอีกด้านน่าจะเป็นทางออก" หานเซิ่นพูดและชี้นิ้วไปที่กำแพงที่พัง
หลังจากพวกเขาทั้ง 3 บินลงมา พวกเขาก็เดินไปตามทางที่เต่าเดินไปก่อนหน้านี้ ไม่นานพวกเขาก็เจอทางออก และพบว่าพวกเขายังอยู่ในภูเขาทองแดง
หลังจากเดินทางกลับไปที่เมืองกลอรี่ หานเซิ่นก็ได้ยินว่ามีใครบางคนเห็นเต่ามันคลานกลับทะเลไปแล้ว ถึงจะน่าเสียดายที่ไม่สามารถทำอะไรเต่าตัวนั้นได้ แต่หานเซิ่นก็พอใจในสิ่งที่เขาได้มา เพราะเขาได้วิญญาณอสูรของอควารีปเปอร์มาด้วย
ชนิดของวิญญาณอสูรอควารีปเปอร์ : ปรสิต
หานเซิ่นทดลองใช้วิญญาณอสูรอควารีปเปอร์ภายในเมือง และพบว่ามันเป็นอะไรที่เขาไม่เคยเห็นมาก่อน วิญญาณอสูรประเภทปรสิตเหมือนกับวิญญาณอสูรของบีทเทิลไนท์ มันไม่สามารถเรียกออกมาได้ และหานเซิ่นก็ไม่รู้ว่าจะใช้มันยังไง
แต่ก็พูดได้ว่ามันจะต้องเป็นวิญญาณอสูรที่หายากมากๆแน่ หานเซิ่นคาดหวังกับวิญญาณอสูรดวงนี้ไว้สูงมาก และเขาคิดว่าคงจะได้ข้อมูลอะไรมาบ้าง หลังกลับไปเช็คดูในเน็ต
เนื่องจากไม่มีเหตุผลอะไรที่เขาจะต้องอยู่เมืองกลอรี่อีกต่อไป ซุนหมิงฮว่าตัดสินใจเดินทางไปเมืองสตีลอาเมอร์ หานเซิ่นก็ตามพวกเขาไปด้วย
ในระหว่างทางกลับ หานเซิ่นยังคงคิดถึงสระลาวา บางทีเต่าตัวนั้นอาจจะออกไข่ไว้ที่นั้น ซึ่งมันคงจะดีไม่น้อย ถ้าลูกของมันเติบโต และออกมาจากสระลาวา เขาจะได้มีมอนสเตอร์ขั้นสุดยอดให้ล่า
เนื่องจากหนองน้ำแห่งความมืดเป็นสถานที่ที่อันตราย ทำให้จินรื่อเจี๋ยไม่กล้าที่จะเลือกเส้นทางสุ่มสี่สุ่มห้า เขาเลือกใช้เส้นทางอ้อมที่ปลอดภัยที่สุดแทน
หานเซิ่นเองก็ไม่ได้รีบ เขาฝึกมนตรานอกรีต โอเวอร์โหลด พาโนราม่าและไคท์ติงระหว่างทางเดินกลับไปที่สตีลอาเมอร์
ในที่สุดพวกเขาก็มาถึงเมืองสตีลอาเมอร์ และมันก็เป็นเวลาหนึ่งเดือนแล้ว หลังจากที่พวกเขาเริ่มออกเดินทาง
หลังจากกลับไปที่ห้องของเขาในสตีลอาเมอร์ หานเซิ่นก็เช็คดูคราวด์บีทที่เขาให้มันกินคริสตัลสีดำ ตัวของมันเริ่มกลายเป็นโปร่งใสมากขึ้นเรื่อยๆ นี่เป็นไปตามที่หานเซิ่นประเมินไว้ คริสตัลสีดำควรจะวิวัฒนาการมอนสเตอร์ให้เป็นขั้นสุดยอดโดยใช้เวลาประมาน 1 ปี
"คริสตัลนี่มันคืออะไรกัน? ทำไมมันถึงสามารถวิวัฒนาการมอนสเตอร์ให้เป็นขั้นสุดยอดได้ และดูเหมือนว่าขนาดของมันก็ไม่ได้เล็กลงเลย มหัศจรรย์จริงๆ!" หานเซิ่นรู้สึกว่าเขาโชคดีมากที่ได้สมบัติล้ำค่านี่มา
คริสตัลอันนี้ประเมินค่าไม่ได้ คงจะไม่มีคนเชื่อแม้เขาจะบอกความจริงออกไปก็ตาม
หลังจากพักผ่อนอยู่ในเหยี่ยวดำ 2 วัน หานเซิ่นก็ไม่ได้เข้าไปฝึกในกลาดิเอเตอร์ทันที เขาอ่านข่าวเพื่อรวบรวมข้อมลจากเมืองทุกเมือง เขาพยายามจะหาร่องรอยของมอนสเตอร์ขั้นสุดยอดให้ได้อีกสักตัว
หานเซิ่นพบข้อมูลที่น่าสนใจมากมาย แต่พวกมันอยู่ไกลจากเมืองสตีลอาเมอร์เกินไป และมันคงจะไม่ง่ายที่เขาจะเดินทางไปสถานที่พวกนั้นได้ในเวลาอันสั้น
ในระหว่างที่หานเซิ่นกำลังหาข้อมูลอยู่ แกมเบิลก็โทรมาหาหานเซิ่น และบอกว่าหยางจื่อคุนต้องการพบเขาเพื่อปรึกษาบางอย่าง แต่หยางจื่อคุนไม่ได้บอกเกี่ยวกับเรื่องที่เขาต้องการปรึกษา และเขาต้องการคุยกับหานเซิ่นโดยตรง