ข้ามไปที่เนื้อหาหลัก
ตอนที่ 301 รังมอนสเตอร์อีกเเล้ว
บูมเมอร์แรงโกสบัตเตอร์ฟรายไซด์โค้งในอากาศ และพุ่งตรงไปที่เป้าหมาย
หยางจื่อคุนยิ้มออกมา เขาเองก็สามารถทำให้บูมเมอแรงโค้งแบบนั้นได้เหมือนกัน แต่กระนั้นมันก็เป็นไปไม่ได้ที่จะปาให้โดนกลางเป้าที่อยู่ข้างหลัง เป้าหมายทั้ง 2 อันมันอยู่ใกล้กันเกินไป ถึงจะใช้การโค้งแบบนั้น มันก็ยังไม่พอที่จะทำให้บูมเมอแรงโดนกลางเป้าได้
แต่เมื่อบูมเมอแรงเข้าไปใกล้เป้าหมายแรก อยู่ๆมันก็หมุนรอบๆเป้าหมายแรก และพุ่งไปชนเป้าที่ 2
ทุกคนช็อค พวกเขาไม่เคยเห็นบูมเมอแรงอันไหนหมุนได้อย่างแปลกประหลาดแบบนั้น
หยางจื่อคุนเองก็ตกตะลึง แต่อย่างไรก็ตามตอนนี้เป้าแรกมันบดบังสายตาของเขาอยู่ ทำให้เขาไม่สามารถเห็นเป้าที่ 2 ได้ว่าบูมเมอแรงมันโดนกลางเป้าจริงๆรึเปล่า หยางจื่อคุนรีบวิ่งไปดูทันที เขาดันเป้าแรกออกไป
ทุกคนเบิกตากว้าง บูมเมอร์เเรงโกสบัสเตอร์ฟรายปักอยู่ตรงกลางเป้าหมาย โดยไม่ผิดพลาดแม้แต่มิลเดียว
หยางจื่อคุนรู้สึกช็อคยิ่งไปกว่าเดิม เขาหยิบบูมเมอร์แรงโกสบัสเตอร์ฟรายออกมาดู เขาวางมันลงในมือ และมองดูมันอย่างละเอียด
มันไม่ได้มีอะไรแปลกไปจากบูมเมอแรงปรกติ ดีไซต์ของมันก็ดูธรรมดาๆ ถ้าบูมเมอแรงนี้ไม่ได้พิเศษอะไรก็แสดงว่าหานเซิ่นทำให้มันโค้งแบบนั้นได้ด้วยอาศัยฝีมือของเขาเอง
หยางจื่อคุนเดินไปหาหานเซิ่น พร้อมกับบูมเมอร์แรงโกสบัพเตอร์ฟรายและพูด "ผมเชื่อในฝีมือบูมเมแรงอันสุดยอดของคุณแล้ว ผมจะเชื่อฟังคุณทุกอย่าง"
หานเซิ่นยิ้มและพูด "แต่ดูท่าทางนายจะไม่ค่อยมั่นใจฉันเท่าไหร่ นายคงคิดว่าฉันใช้ประโยชน์จากบูมเมอแรงนี้ใช่ไหม นั่นมันก็ไม่แปลก ฉันจะยกบูมเมอแรงอันนั้นให้นาย และถ้าวันไหนที่นายสามารถทำแบบที่ฉันทำได้ ฉันจะพานายไปที่หนองน้ำแห่งความมืด"
ตาของหยางจื่อคุนเป็นประกายขึ้นมาทันที "คุณพูดจริงใช่ไหม?"
"ฉันดูเหมือนคนโกหกหรอ?" หานเซิ่นยิ้มและพูด
"ไว้ใจได้เลย ผมจะฝีกจนทำแบบคุณได้ภายใน 1 เดือนแน่นอน" หยางจื่อคุนพูดอย่างมั่นใจ
"ฉันก็หวังว่านายจะทำสำเร็จ" เมื่อมองดูหยางจื่อคุน หานเซิ่นก็คิดว่าเด็กคนนี้คงจะคิดว่าเขาใช้ประโยชน์จากรูปทรงของบูมเมอแรงโกสบัสเตอร์ฟราย แต่นั่นมันก็แค่เหตุผลหนึ่ง จริงอยู่ที่บูมเมอแรงโกสบัพเตอร์ฟรายก็สำคัญ แต่หัวใจหลักของการโค้งแบบนั้นก็คือหลักการของคลื่นหยินหยาง และหลักการการหมุนของหอกบีทเทิลไนท์ ถ้าหยางจื่อคุนยังไม่ได้เรียนรู้หลักพวกนั้น เขาก็ไม่มีทางทำแบบหานเซิ่นได้
แต่อย่างไรก็ตามหานเซิ่นก็ไม่อยากจะทำให้หยางจื่อคุนเสียความมั่นใจ มันเป็นเรื่องที่ดีที่หยางจื่อคุนมีไฟในการฝึกซ้อมขึ้นมา ซึ่งมันยังช่วยให้หน่วยพิเศษไม่ต้องดูแลเขามาก
เมื่อหยางจื่อคุนอยู่ในก็อตแซงชัวรี่นานๆ และได้เนื้อระดับสูงกินเป็นประจำ เมื่อถึงตอนนั้นถึงเขาจะไปที่หนองน้ำแห่งความมืดก็จะเสี่ยงน้อยลง
"หัวหน้า ฉันไม่คิดมาก่อนเลยว่าคุณจะมีทักษะในการใช้บูมเมอแรงที่สูงขนาดนั้น" หยางม่านลี่เดินมาหาหานเซิ่นและพูดชมเขา
หานเซิ่นมองไปที่เธอด้วยความประหลาดใจ "หูฉันไม่ได้เพี้ยนไปใช่ไหม? เธอกำลังชมฉัน"
หยางม่านลี่หน้าแดงเล็กน้อย เธอรีบพูด "ฉันรายงานต่อเบื้องบนไปแล้วว่าฉันจะไปก็อตแซงชัวรี่เขต 2 เร็วๆนี้ คุณต้องหารองหัวหน้าคนใหม่ในเร็วๆนี้"
"ขอบคุณสำหรับงานหนักในช่วง 2 ปีที่ผ่านมา" หานเซิ่นพูดอย่างเป็นกันเอง หยางม่านลี่ช่วยเขาไว้มากจริงๆ เธอดูแลงานของหน่วยพิเศษเกือบทั้งหมด โดยเฉพาะตอนที่เขาหายตัวไป หานเซิ่นรู้สึกเป็นหนี้เธอ
"ก็อตแซงชัวรี่เขต 1 ไม่ใช่ที่ที่คู่ควรกับความสามารถของคุณ คุณไม่ควรจะอยู่ที่นี่นานนัก" หยางม่านลี่พูดและเดินจากไป
หานเซิ่นเข้าใจเจตนาของหยางม่านลี่ดี เธอเตือนเขาเพราะเคารพในความเป็นหัวหน้าของเขา
หานเซิ่นถอนหายใจและคิด 'จริงๆผมก็ไม่อยากอยู่ที่นี่หรอก แต่ในเมื่อเป้าหมายยังไม่สำเร็จ ผมไม่มีทางไปจากที่นี่'
เมื่อเห็นทั้งศัตรู เพื่อน คู่แข่งและคนรู้จักทยอยวิวัฒนาการไปทีละคน 2 คน หานเซิ่นก็ไม่ได้รู้สึกว่าตัวเองช้ากว่าคนอื่นเลย ตอนนี้สิ่งที่เขาทำคือรวบรวมกำลังและกระโดดให้ได้สูงกว่าคนอื่นๆ
ขอแค่เขาได้วิวัฒนาการด้วยจีโนพ้อยขั้นสุดยอด เขาจะทำได้ดีกว่าทุกคนในก็อตเเซงชัวรี่ 2 จุดหมายของหานเซิ่นตอนนี้ไม่ใช่แค่เก็บจีโนพ้อยเลือดศักดิ์สิทธิแล้ว
ตั้งแต่หานเซิ่นกลับมา เขาก็ฝึกมนตรานอกรีตกับพาโนราม่าอย่างหนัก ถึงมีโอการในการล่ามอนสเตอร์เลือดศักดิ์สิทธิ หานเซิ่นก็ยังไม่ยอมเสียเวลา
แม้กระนั้นเขาก็ยังไปเข้ารวมการล่ากับกลุ่มอื่นๆในบางครั้ง ช่วงที่ผ่านมาหานเซิ่นได้จีโนพ้อยเลือดศักดิ์สิทธิมาอีก 7 จีโนพ้อย ทำให้จีโนพ้อยเลือดศักดิ์สิทธิของเขามาอยู่ที่ 73 แล้ว ซึ่งไม่ไกลจาก 100 มากนัก
แต่นั่นก็ยังไม่ใช่จุดหมายของหานเซิ่น ตอนนี้เขามีจีโนพ้อยขั้นสุดยอดเพียงแค่ 19 หนทางยังอีกยาวไกล มันเป็นเวลากว่าครึ่งปีแล้ว ตั้งแต่ที่เขาป้อนคริสตัลสีดำให้คราวด์บีสกิน ซึ่งมันวิวัฒนาการเป็นมอนสเตอร์เลือดศักดิ์สิทธิตั้งแต่ 3 เดือนก่อนแล้ว และมันก็ยังเติบโตขึ้นเรื่อยๆ หานเซิ่นประมานว่ายังต้องการเวลาอีกครึ่งปี ถึงจะกลายเป็นมอนสเตอร์ขั้นสุดยอด ซึ่งรวมๆแล้วมันต้องใช้เวลาเป็นปีกว่าจะวิวัฒนาการเป็นมอนสเตอร์ขั้นสุดยอด
แต่หนึ่งปีก็ยังนานเกินไปสำหรับหานเซิ่น เขาไม่ต้องการที่จะรอนานขนาดนั้น ถ้ารอเขาต้องใช้เวลาเป็น 10 ปี ถึงจะได้วิวัฒนาการ ทำให้หานเซิ่นต้องออกไปล่ามอนสเตอร์ขั้นสุดยอดบ้าง แต่กระนั้นหานเซิ่นก็ยังไม่สามารถฝึกมนตรานอกรีตขั้นที่ 3 ให้ได้ และเขายังต้องการเวลาในการฝึกพาโนราม่าอีก ตอนนี้เขายังไม่พร้อมที่จะไปล่ามอนสเตอร์ขั้นสุดยอด
เมื่อหานเซิ่นกลับไปเหยี่ยวดำและเริ่มฝึกพาโนราม่าในกลาดิเอเตอร์ต่อ อยู่ๆเขาก็ได้ข่าวที่น่าสนใจ มีใครบางคนค้นพบรังมอนสเตอร์ในภูเขาใกล้ๆเมืองสตีลอาเมอร์