ตอนที่ 49 ลูกธนูสตาร์ไรท์

ทั้ง 2 กลุ่มใช้เวลาในการเดินทางกว่าครึ่งเดือน ก่อนจะมาถึงภูเขาที่หานเซิ่นไม่เคยเห็นมาก่อน

ระหว่างการเดินทาง หานเซิ่นเริ่มเข้าใจถึงความแข็งแกร่งของจำนวน ไม่มีมอนสเตอร์ตัวไหนจะขวางทางพวกเขาได้ ด้วยการยิงธนูราวกับสายฝนของนักธนูหรือการเข้าชาร์จของคนที่ขี่สัตว์อสูร แน่นอนว่าจะมีทีมสอดแนมคอยแจ้ง ถ้าเกิดมีมอนสเตอร์ที่แข็งแกร่งเกินไป เพื่อจะได้อ้อมไปอีกทาง

ที่จุดหมายปลายทาง
ทีมบูลอายซ่อนตัวอยู่บนหน้าผา เตรียมพร้อมที่จะยิงมอนสเตอร์ ที่ทีมของหลัวเทียนหลางจะล่อมันมา

ส่วนกลุ่มที่เหลือจะรออยู่ใต้หน้าผา เพื่อรอเล่นงานมอนสเตอร์ นอกเหนือจากทีมบูลอายแล้ว เซินเทียนจื่อกับลูกน้องเขาก็อยู่บนหน้าผาด้วย หานเซิ่นเข้าใจว่าเซินเทียนจื่อจะต้องเป็นมือธนู เพราะเขาเคยเห็นกับตามาแล้วว่าเซินเทียนจื่อใช้ธนูยิงนักฆ่ากระหายเลือด ก่อนที่เขาจะเข้าไปปิดฉาก และได้วิญญาณอสูรมา

เซินเทียนจื่อมองหานเซิ่นด้วยสายตาไม่เป็นมิตร เนื่องจากข่าวลือเรื่องความสัมพันธ์ระหว่างหานเซิ่นกับซินเสวียน ทำให้เขาไม่พอใจ

"เซินเทียนจื่อ ลูกธนูที่นายจะให้พวกเราใช้อยู่ที่ไหน?"
หยางม่านลี่ถาม

ลูกธนูธรรมดาไม่สามารถทำอะไรมอนสเตอร์ระดับเลือดศักดิ์สิทธิได้ และลูกธนูโลหะzก็แพงเกินไป เซินเทียนจื่อเสนอว่าจะเป็นคนจัดหาลูกธนูชั้นดีมาให้พวกเขาใช้

เซินเทียนจื่อยิ้ม และโบกมือ เรียกให้ลูกน้องของเขาขนกล่องลงมาจากบนหลังสัตว์อสูร พวกเขาเปิดกล่อง และเห็นลูกธนูสตาร์ไรท์จำนวนมาก ลูกธนูแต่ละลูกมีราคามากกว่า 1 ล้าน เพราะมันผสมด้วยโลหะz1% และถูกผลิตโดยกลุ่มบริษัทสตาร์รี่

"ม่านลี่ นี่คือลูกธนูสตาร์ไรท์ที่เราได้รับอนุมัติมา หวังว่าเธอจะเอาไปแจกจ่ายให้กับนักธนูที่ฝีมือดีที่สุด" เซินเทียนจื่อยิ้ม

หยางม่านลี่หันไปรอบๆ และเริ่มเรียกชื่อคนมารับลูกธนู เธอกับลิ่วฮงทาวมีลูกธนูดีๆอยู่แล้ว ครั้งนี้เธอตั้งใจจะเลือกสมาชิกบูลอายออกมา 5 คน เพื่อใช้ลูกธนูสตาร์ไรท์ ไม่นานเธอก็เลือกไปได้ 4 คนแล้ว และหยุดครุ่นคิดอยู่ครู่หนึ่ง ก่อนจะมองไปที่หานเซิ่น "และนาย"

หานเซิ่นรู้สึกประหลาดใจ เขาไม่คิดว่าหยางม่านลี่จะเรียกเขา แต่นี่ถือเป็นโอกาสดี หานเซิ่นก้าวออกมายืนรวมกับ 4 คนก่อนหน้านี้

ขณะที่หยางม่านลี่กำลังจะแจกลูกธนูให้กับสมาชิกทั้ง 5 คน เซินเทียนจื่อก็พูดขึ้นมาทันที่
"ม่านลี่ เธอแน่ใจนะว่าจะให้กับนักธนูพวกนี้?"

"มีปัญหาอะไรรึป่าว?" หยางม่านลี่มองไปที่เซินเทียนจื่อ

"คนอย่างเขาคู่ควรจะใช้ลูกธนูสตาร์ไรท์ด้วยหรอ?"
เซินเทียนจื่อถาม ขณะที่ชี้นิ้วไปที่หานเซิ่น

"ฉันเป็นคนเลือกเขามาเอง ทำไมเขาจะไม่เหมาะสมล่ะ"
หยางม่านลี่ตอบ

เซินเทียนจื่อมองไปที่หานเซิ่นอย่างสบประมาท และพูดกับหยางม่านลี่
"ผมไม่ได้สงสัยในการตัดสินใจของเธอ แต่คนๆนี้ยังไงก็ไม่เหมาะ หาคนอื่นมาแทนดีกว่า"

หยางม่านลี่ขมวดคิ้ว แต่เธอเข้าใจก็ดี กลุ่มหลักในการล่าครั้งนี้คือกลุ่มของเซินเทียนจื่อ และเขาก็เป็นคนออกทุกอย่าง บูลอายแค่มาช่วยสนับสนุน เพราะฉะนั้นจะต่อปากต่อคำมากก็จะไม่เหมาะ

"จ้าวหัวมานี่" หยางม่านลี่ให้หานเซิ่นกลับเข้าไป และเรียกคนอื่นมาแทน
เซินเทียนจื่อยังคงจ้องไปที่หานเซิ่นด้วยสายตาไม่เป็นมิตร

"เซิ่น นายนี่ซวยเป็นบ้าเลย อุตส่าห์มีโอกาสที่จะได้ใช้ลูกธนูสตาร์ไรท์ 20 ดอก และอาจจะได้ฆ่ามอนสเตอร์ระดับเลือดศักดิ์สิทธิ แต่ตอนนี้มันหายไปแล้ว"
ซูเสี่ยวเฉียวเสียใจแทนหานเซิ่น

หานเซิ่นยักไหล่ ถึงแม้จะน่าอายที่ถูกไล่กลับเข้ามา และไม่ได้ใช้ลูกธนูสตาร์ไรท์ 20 ดอก แต่เขาก็มีของที่ดีกว่าอยู่ในซองธนู โอกาสของเขายังคงมีอยู่

นักธนูเข้าประจำตำแหน่งบนหน้าผา และเตรียมพร้อมรอมอนสเตอร์ระดับเลือดศักดิ์สิทธิ

หานเซิ่นกับซูเสี่ยวเฉียวหาจุดเหมาะๆได้ แต่เซินเทียนจื่อก็เดินเข้ามาทันที และพูด
"คนไร้ประโยชน์อย่างพวกแกจะทำอะไรที่นี่ได้? ไปให้พ้น"

จากนั้นลูกน้องของเซินเทียนจื่อก็ผลักหานเซิ่นกับซูเสี่ยวเฉียวออกไปข้างๆ

ซูเสี่ยวเฉียวมองไปที่พวกเขาด้วยความไม่พอใจ แต่หานเซิ่นยื่นมือออกมา และพูด
"ไม่เป็นไร พวกเราไปตรงนู้นกันดีกว่า"

"พวกมันให้พวกเราออกมาไกลเกินไปแล้วนะ"
ซูเสี่ยวเฉียวพูดอย่างขมขื่น

"ต้องเป็นสถานการณ์แบบนี้สิ การแก้แค้นมันถึงจะสนุก แค่รอดูหน้าของไอ้เจ้าเซินเทียนจื่อ ตอนที่ฉันเป็นคนฆ่ามอนสเตอร์เลือดศักดิ์สิทธิ"
หานเซิ่นยิ้ม พร้อมกับเดินไปหาจุดอื่นกับซูเสี่ยวเฉียว

"มันไม่ง่ายเลยนะ หน้าผาค่อนข้างกว้าง และจุดที่พวกเขาอยู่ก็เป็นทำเลที่ไม่ดี ถ้าพวกเขาล่อมันออกมาตรงนั้น จุดที่พวกเราอยู่มันจะไกลเกินไป และถึงแม้ว่าเราจะบังเอิญยิงโดน แต่เราก็ไม่มีลูกธนูสตาร์ไรท์ พวกเราหมดหวังแล้วละ"
ซูเสี่ยวเฉียวเริ่มถอดใจ

"นายมีเงิน ทำไมไม่ซื้อลูกธนูสตาร์ไรท์มาสัก 2-3 ดอก?"
หานเซิ่นมองไปที่ซูเสี่ยวเฉียว และถามอย่างสงสัย เขาจำได้ว่าซูเสี่ยวเฉียวเคยบอกว่าเรื่องเงินไม่เคยเป็นปัญหาสำหรับเขา

"ผมจะเอามันไปทำอะไร? ราคาของมันไม่ใช่ปัญหาสำหรับผมก็จริง แต่ฝีมือห่วยอย่างผมถึงใช้มันก็เหมือนเอาเงินไปละลายแม่น้ำเปล่าๆ ผมว่าจะเอาเงินไปซื้อเนื้อมอนสเตอร์น่าจะดีกว่า"

ซูเสี่ยวเฉียวลดเสียงลง
"นายรู้ไหมตอนนี้ราคาโลหะz มันสูงเกินจริง กลุ่มบริษัทสตาร์รี่กว้านซื้อโรงงาน และสัมปทานเหมืองโลหะzมาจนเกือบหมด ทำให้พวกเขาสามารถปั่นราคาได้ตามใจ จริงๆต้นทุนของลูกธนูสตาร์ไรท์อย่างมากก็ไม่เกิน 1 หมื่นดอลลาร์"

"กำไรเยอะขนาดนั้นเชียว?" หานเซิ่นรู้สึกตกใจ

"ใช้ ตอนนี้โลหะzถูกพวกเขาผูกขาดอยู่ อาวุธที่พวกเราพอจะหาซื้อได้อย่างมากก็ผสมโลหะzไม่เกิน 1% ขณะที่อาวุธที่มีโลหะzเกินกว่า 5% จะถูกผลิตไว้ใช้กันเฉพาะกลุ่ม"
ซูเสี่ยวเฉียวอธิบายให้หานเซิ่นฟัง

ขณะที่พวกเขากำลังคุยกันอยู่ ก็มีเสียงคำรามของมังกรดังมาจากใต้หน้าผา พวกเขารีบหยิบธนูขึ้นมา และมองลงไปใต้หน้าผา