ตอนที่ 11 ดอลล่าร์คือใคร?

หานเซิ่นกำลังขุดหลุมแถวๆตีนเขา เขาตั้งใจจะฝังขวานทองเอาไว้ แม้ว่าเขาจะหนีจากการไล่ล่าของพวกเซินเทียนจื่อได้โดยการเปลี่ยนร่างเป็นนักล่ากระหายเลือด แต่มันมีลิมิตในการเปลี่ยนร่างอยู่ ระยะเวลาในการเปลี่ยนร่างขึ้นอยู่กับจำนวนจีโนพ้อยที่มี ยิ่งเป็นวิญญาณอสูรระดับสูงก็ยิ่งต้องการจีโนพ้อยจำนวนมากขึ้น

โดยปรกติ ถ้าเป็นวิญญาณอสูรระดับโบราณ ระยะเวลาของการเปลี่ยนร่างสูงสุดจะขึ้นอยู่กับจำนวนจีโนพ้อยโบราณที่มี อย่างเช่น ถ้ามีจีโนพ้อยโบราณ 1 ระยะเวลาในการเปลี่ยนร่างจะอยู่ได้ 1 นาที ถ้าจีโนพ้อยที่อยู่ในระดับสูงกว่าวิญญาณอสูร อย่างเช่น ถ้ามีจีโนพ้อยกลายพันธ์ 1 จะสามารถใช้วิญญาณอสูรโบราณเปลี่ยนร่างได้ 10 นาที ในทางกลับกันถ้ามีจีโนพ้อยโบราณ 10 จะใช้วิญญาณอสูรระดับกลายพันธ์เปลี่ยนร่างได้ 1 นาที

ตอนนี้หานเซิ่นมีจีโนพ้อยเลือดศักดิ์สิทธิ อยู่ 8 ซึ่งหมายความว่าเขาสามารถเปลี่ยนร่างได้ 8 นาที แม้จะเอาจีโนพ้อยระดับอื่นๆที่มีทั้งหมดมารวมกัน ระยะเวลาสูงสุดที่เขาจะเปลี่ยนร่างได้ก็ยังไม่ถึง 10 นาที แต่นั้นก็เพียงพอที่เขาจะหนีรอดมาได้ แต่ถ้าเขาต้องใช้มันในต่อสู้อาจจะยากสักหน่อย

ไม่มีใครสามารถมองเห็นวิญญาณอสูรของผู้อื่นได้ ถ้ายังไม่ถูกเรียกออกมา แต่สำหรับเกียร์อย่างขวานทองจะเป็นที่สังเกตได้ง่าย ตอนนี้คนของเซินเทียนจื่อกำลังตามล่าเขาอยู่ ถ้าเขานำขวานนี้กลับไปด้วย คงไม่สามารถเข้าเมืองได้ ดังนั้นเขาทำได้เพียงแค่ซ่อนมันไว้ เพื่อรอคอยเวลา

"ถ้าผมสามารถขายขวานยักษ์เล่มนี้ ผมน่าจะได้อย่างน้อยๆ 2 ล้านอย่างไม่ยาก"

หานเซิ่นกำลังขุดหลุมฝังมันอย่างตื่นเต้น

ถึงแม้เกียร์ของมอนสเตอร์ระดับเลือดศักดิ์สิทธิ จะมีค่าน้อยกว่าวิญญาณอสูรเลือดศักดิ์สิทธิมาก แต่มูลค่าของมันก็ประเมินค่าไม่ได้ ถ้าเขาขายมัน 2 ล้านถือว่าถูกมาก

ขณะที่วิญญาณอสูรเลือดศักดิ์สิทธิ หานเซิ่นไม่แม้แต่จะมีความคิดที่จะขายมัน นี่เป็นสิ่งที่จะทำให้เขาสามารถอยู่รอดได้ในก็อดแซงชัวรี่ ขณะที่หานเซิ่นกำลังกลับไปที่สตีลอาเมอร์ เขาเห็นหลัวเทียนหลาง และคนอื่นๆกำลังเฝ้าหน้าทางเข้า ทุกคนที่พยายามจะเข้าไปในเมืองถูกพวกเขาค้นตัว

"พวกมันไม่มีทางมองเห็นวิญญาณอสูรของผมได้"
หานเซิ่นไร้ซึ่งความกลัว เพราะเขาซ่อนขวานทองไว้เรียบร้อยแล้ว

ยามที่เฝ้าอยู่หน้าประตูหยุดเขาไว้ และพยายามจะค้นตัวเขา แต่หลัวเทียนหลางพูดขึ้นมาว่า

"อย่าไปเสียเวลาค้นตัวไอ้หมอนี่เลย คนอย่างมันไม่มีทางเป็นดอลไปได้ ปล่อยมันผ่านไป"

ทหารยามผลักหานเซิ่นเข้าเมืองไป และเริ่มค้นคนอื่นต่อ หานเซิ่นมองไปที่หลัวเทียนหลาง พร้อมกับยิ้มเย้ย และเดินเขาเมืองไป

ทุกคนบนถนนกำลังพูดถึงเรื่องที่เกิดขึ้นที่เนินอาทิตย์อัสดง หลังจากที่ได้ยินคนกำลังพูดถึงดอล หานเซิ่นคิดในหัว

"เจ้าซูเสี่ยวเฉียว ต้องเป็นเขาแน่ที่เรียกผมว่าดอล?"
เขารู้สึกมีความสุข ที่รู้ว่าเซินเทียนจื่อโกรธเกรี้ยวอย่างมาก

ที่ห้องหนึ่ง ซูเสี่ยวเฉียวกำลังยืนอยู่ต่อหน้าซินเสวียน ด้วยใบหน้าที่ซีด

"เสวียน คุณต้องเชื่อผมนะ ผมบอกคุณทุกอย่างที่ผมรู้แล้ว ผมไม่รู้อะไรอย่างอื่นเกี่ยวกับดอลลาร์ ผมเจอเขาเพียงแค่ครั้งเดียวที่หุบเขาเซฟเฟอร์ และขอซื้อตั๊กแตนวายุจากเขา ถ้าคุณไม่เชื่อก็ลองไปถามคนที่ช่วยผมขนตั๊กแตนกลับมาดูก็ได้"

"ฉันไม่ได้ตำหนินาย ฉันแค่ต้องการให้นายหาทางติดต่อดอลให้หน่อย บอกเขาว่าฉันต้องการซื้อวิญญาณอสูร และเกียร์จากเขา บอกเขาว่าฉันยินดีจะจ่ายไม่อั้น ไม่ว่าเขาต้องการเท่าไหร่"

ซินเสวียนพูดด้วยเสียงเบาๆ

"แต่ผมไม่รู้จริงๆว่าเขาอยู่ที่ไหน!" เซินเทียนจื่อพูดด้วยเศร้าๆ

"ถ้างั้น นายก็ออกตามหาเขา และอย่าให้ใครรู้เรื่องนี้ นายต้องหาเขาอย่างลับๆ ถ้านายทำงานนี้สำเร็จ ฉันจะให้รางวัลนาย"

ซินเสวียนเดินไปส่งซูเสี่ยวเฉียวที่หน้าประตู และกลับเข้ามาในห้อง

หลังจากที่เข้ามาในห้อง ซินเสวียนั่งขมวดคิ้วขณะที่กำลังคิด

"ดอลเป็นใครกันแน่? เป็นคนของเฉวียนเกอ? หรือว่าจะเป็นคนที่เซินเทียนจื่อส่งมาแล้วทำเป็นว่าถูกขโมยวิญญาณอสูรไป และก็แอบเก็บไว้คนเดียว แต่ถ้าเขาไม่ได้อยู่ข้างไหนละก็ ฉันจะต้องเอาเขามาเป็นพวกให้ได้ ถ้าทำไม่ได้ก็คงต้องขอซื้อเกียร์กับวิญญาณอสูรจากเขา"

เกือบจะเป็นเวลาเดียวกัน เฉวียนเกอก็ส่งคนไปตามหาดอลอย่างลับๆ และพยายามจะขอซื้อเกียร์กับวิญญาณอสูรจากเขาเช่นเดียวกัน

ครั้งนี้เป็นการร่วมมือกันของ 3 ฝ่าย แต่ดูเหมือนว่าคนที่ขาดทุนที่สุดน่าจะเป็นเซินเทียนจื่อ เขาเสียลูกธนูวิญญาณอสูรเลือดศักดิ์สิทธิ์ เสียอสูรกลายพันธ์ไทรเซอราทอปส์ที่ใช้สำหรับขี่ และเกียร์กับวิญญาณอสูรที่ถูกแย่งชิงไป แถมเนื้อของนักฆ่ากระหายเลือดยังต้องแบ่งกับอีก 2 คนที่เหลือ

ทั้งสตีลอาเมอร์กำลังตามหาตัวดอล เซินเทียนจื่อตั้งค่าหัวของเขา และจะจ่ายให้กับใครก็ตามที่ให้ข้อมูลเกี่ยวกับเขาเป็นจำนวนเงินที่สูงมา แม้แต่หานเซิ่นเองก็ยังอยากจะเสนอตัวเพื่อรับรางวัล คงไม่มีใครคาดคิดว่าคนอย่างเขาจะเป็นดอล

"อสูรเกล็ดเขียวระดับโบราณถูกกิน คุณได้รับ 1 จีโนพ้อยโบราณ"

หานเซิ่นกำลังนั่งซุ่มอยู่ในพุ่มไม้ ขณะที่กำลังจ้องไปที่บ่อน้ำที่อยู่ไม่ไกลจากเขานัก พร้อมกับเคี้ยวเนื้อของอสูรเกล็ดเขียวระดับโบราณ ที่อยู่ในมือของเขา

ขณะที่อสูรฟันทองแดงยังคงวิวัฒนาการต่อไปอย่างช้าๆ หานเซิ่นออกไปล่ามอนสเตอร์โบราณตัวอื่นๆ เพื่อเก็บจีโนพ้อยโบราณ ตอนนี้เขามี

[91 จีโนพ้อยสามัญ 26 จีโนพ้อยโบราณ 0 จีโนพ้อยกลายพันธ์ 8 จีโนพ้อยเลือดศักดิ์สิทธิ ]

เนื่องจากชุดเกราะของเขาจะเป็นเป้าสายตาของผู้คน เขาจึงต้องไปหาที่ที่ไม่มีคน เพื่อปกป้องกันไม่ให้ใครรู้ว่าเขาเป็นดอล

โชคดีที่ก็อดแซงชัวรี่เป็นที่ที่กว้างใหญ่ มีที่อีกมากมายที่มนุษย์ไม่เคยผ่านเข้าไป มันทำให้หานเซิ่นง่ายที่จะหลบสายตาผู้คน

ขณะกำลังมองไปที่บ่อน้ำ ทันใดนั้นหานเซิ่นก็ได้ยินเสียงคนตะโกนมาจากระยะไกล